Την Κυριακή 13 Απριλίου η αγορά θα είναι πάλι ανοιχτή, σύμφωνα με το νόμο που ψήφισαν το καλοκαίρι του 2013. Όμως, όπως γίνεται συνήθως, στα αφεντικά άνοιξε η όρεξη και ήδη ετοιμάζονται για την λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές. Στο πολυνομοσχέδιο που η κυβέρνηση ψήφισε την προηγούμενη Κυριακή προβλέπουν την “πειραματική” λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές σε τρεις περιοχές της χώρας. Καταλαβαίνουμε όλοι βέβαια ότι πολύ γρήγορα η “πειραματική” λειτουργία θα επεκταθεί παντού. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι το κερασάκι στην τούρτα για τους εργαζόμενους στο εμπόριο (και όχι μόνο).
Πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες των καταστημάτων δεν υπάρχουν μόνο εμπορεύματα.
– Υπάρχουν εξοντωμένοι-ες εμποροϋπάλληλοι από τα “απελευθερωμένα” ωράρια και την δουλειά τις Κυριακές. Αλήθεια ποιος-α μπορεί να ξεχάσει τον εφιαλτικό Δεκέμβρη του 13 με τις “λευκές νύχτες” και τις απανωτές Κυριακές;
– Υπάρχουν χιλιάδες που δεν πληρώθηκαν την προσαύξηση του 75% της Κυριακής και δεν πήραν το ρεπό.
– Υπάρχει το τσάκισμα των μισθών με την διάλυση των συλλογικών συμβάσεων και την επιβολή των ατομικών συμβάσεων, την εκ περιτροπής εργασία κλπ.
– Υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι-ες που είναι απλήρωτοι για μήνες και κανένας δεν μιλάει για το πώς ζούμε όλοι εμείς.
– Υπάρχει η εντατικοποίηση καθώς έχουν απολυθεί πολλοί συνάδελφοι-σες και το βάρος της δουλειάς πέφτει σε λιγότερους.
– Υπάρχει η τρομοκρατία των αφεντικών και ο φόβος της απόλυσης, ειδικά σήμερα που υπάρχουν 1.500.000 άνεργοι.
– Υπάρχει η παρακολούθηση μέσα στους χώρους δουλειάς, η διάλυση του επικουρικού μας ταμείου (ΤΕΑΥΕΚ), η διάλυση του ΙΚΑ και του ασφαλιστικού συστήματος, η ύπαρξη λυσσασμένων καταναλωτών που δεν σέβονται ούτε την δουλειά μας ούτε πολύ περισσότερο την αξιοπρέπεια μας.
– Υπάρχει…, υπάρχει…
Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΑΘΕΙΑ ΟΔΗΓΟΥΝ
ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
Το χειρότερο που υπάρχει όμως είναι ο κατακερματισμός, η έλλειψη ενότητας και αλληλεγγύης μεταξύ μας. Να βλέπουμε ανταγωνιστικά τον διπλανό μας που δουλεύουμε μαζί και όχι αυτούς που καθημερινά μας εκμεταλλεύονται. Ο εργασιακός μεσαίωνας όμως που μας επιβάλλουν θα μας συμπεριλαμβάνει όλους-ες, χωρίς εξαιρέσεις.
Η ζωή μας μέσα σε λίγα χρόνια έχει χειροτερεύσει αφάνταστα. Όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι “το βαρέλι δεν έχει πάτο”. Το ερώτημα τίθεται στον καθένα-καθεμία χωριστά και σε όλους μαζί. Μήπως ήρθε η ώρα να πούμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Αν δεν το κάνουμε εμείς, ποιος θα το κάνει; Οι σωτήρες μας τελείωσαν και ή θα πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας ή θα μιζεριάζουμε και θα τρώμε ο ένας τον άλλο.
Μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε μαγαζί συζητάμε μεταξύ μας, δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης και συναποφασίζουμε την Κυριακή 13 Απρίλη να είμαστε όλοι-ες απεργοί. Μας έχουν τρελάνει με τις ανάγκες της αγοράς, των επιχειρήσεων και τα κέρδη. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και εμείς για τις δικές μας εργατικές ανάγκες και τις ζωές μας.
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΑΔΥΝΑΤΟ, ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΣΤΙΣ 11ΠΜ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (ΕΡΜΟΥ)
Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση
της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια
Υποβολή απάντησης
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.