Την Τρίτη 16 Δεκέμβρη η “Επιχείρηση Πανδώρα” που ξεκίνησαν οι Ισπανικές αρχές προκάλεσε μάλλον θαυμασμό στην ελληνική αστυνομία για τα κατορθώματα των Ισπανών συναδέλφων τους και σκέφτηκαν να τους μιμηθούνε. Τις μεσημεριανές ώρες τις ίδιας ημέρας η ασφάλεια Θεσσαλονίκης πραγματοποίησε εισβολές σε τρία σπίτια συντρόφων, ένας από τους οποίους μέλος της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης. Αφού ολοκλήρωσε τις “έρευνές” και την χαρτογράφηση χωρίς να βρει στοιχεία αποχώρησε πιθανόν απογοητευμένη αφού δε μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων που δημιούργησαν οι συνάδελφοι στην Βαρκελώνη.
Η εντεινόμενη καταστολή και σκευωρίες των αρχών εναντίον ανθρώπων και κομματιών της κοινωνίας που αντιστέκονται συνθέτει μια ξεκάθαρη εικόνα για την κατάσταση την οποία βρίσκονται τόσο το ελληνικό κράτος όσο και υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης στην προσπάθειά τους να φιμώσουν την όποια ριζοσπαστική κίνηση ξεπηδάει. Οι διώξεις των Ισπανών συντρόφων και η ψήφιση του “Νόμου Φίμωτρο” ,οι εξώσεις σε καταλήψεις στέγης στο Μιλάνο, η «σκούπα» στους Σύριους απεργούς πείνας για να μην χαλάνε την μόστρα του γιορτινού Συντάγματος είναι μερικά από τα τελευταία περιστατικά που συμπληρώνουν την ατέλειωτη αυτή λίστα. Είναι φανερό και σε αυτούς με την ελάχιστη κριτική σκέψη ότι τους τελευταίους μήνες η ελληνική κυβέρνηση έχοντας χάσει κάθε κοινωνική νομιμοποίηση παραπαίει. Σε αυτή την ρευστή πολιτική κατάσταση και με το κόστος για του κυβερνώντες να μεγαλώνει πόσο μάλλον όταν βρίσκονται προ εκλογών η δημιουργία “τρομοκρατών”, μαζί φυσικά με όλο το συρφετό του θεάματος παρουσιάζεται σαν ένα καλό χαρτί για την εικόνα ενός κράτους εγγυητή.
Βασική λειτουργία του κράτους άλλωστε είναι η διατήρηση μια σχέσης υποταγής που επιβάλλεται από τις προσταγές του κεφαλαίου. Δεν πρόκειται για προσωπική εκδίκηση ή για προσωποποίηση των διώξεων αλλά για το μονοπώλιο πάνω στη βία και έναν μονόλογο προς την κοινωνία που κοιτάζει παθητικά και που πρέπει να εξασφαλίστει η εθελοδουλεία της προς συνέχιση αυτής της κατάστασης στήνοντας απέναντι όσους προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι. Ωστόσο στην διαδικασία εγκόλπωσης, συμπίεσης και εκφυλισμού της κοινωνικής ετερογένειας συνεχώς αναδύονται αντιτιθέμενες κοινωνικές δυνάμεις που αμφισβητούν, αντιστέκονται στην πειθάρχηση και τείνουν στην καταστροφή αυτού.
Μέσα από τη σύγκρουση διαφαίνονται δύο πράγματα με βεβαιότητα, ότι ο ταξικός ανταγωνισμός παίρνει νέες διαστάσεις και ότι η συλλογική συνείδηση και οι πρακτικές των αντιστεκόμενων υποκειμένων επαναπροσδιορίζονται. Δεν δέχονται να περιοριστούν μέσα σε πολιτικές διαχείρισης της μιζέριας ούτε σε ελεημοσύνες και δείχνουν πια να αναγνωρίζουν το πρόσωπο του καταπιεστή. Η αυτοοργάνωση σε χώρους εργασίας και κλάδους που πρωτύτερα ο μαχητικός συνδικαλισμός ήταν ανέκδοτο, οι αγώνες κατοίκων στις γειτονίες για την διεκδίκηση ζωτικού χώρου και αξιοπρέπειας μέχρι τις εξεγέρσεις μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και των κρατουμένων στις φυλακές είναι παραδείγματα που συμπληρώνουν μια λίστα πολύ μακρύτερη από αυτή που έχει να παραθέσει το κράτος με “έρευνες”, εξώσεις και φυλακίσεις.
- Αλληλεγγύη στου διωκόμενους της “Επιχείρησης Πανδώρα”
- Αλληλεγγύη στους συντρόφους του Μιλάνο
- Αλληλεγγύη στους Σύριους πρόσφυγες
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ