Τι είναι το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο:
Είναι η συνέχεια των προηγούμενων κυβερνητικών προσπαθειών για την κατάργηση του ασφαλιστικού συστήματος πρόνοιας και αναπόσπαστο μέρος της επίθεσης της κυρίαρχης τάξης στον κόσμο της εργασίας, που στόχο έχει την επικράτηση του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου (γνωστού και ως «ο σώζων εαυτό σωθήτω»), την μεταβίβαση των δημόσιων αγαθών στον ιδιωτικό τομέα και την ακόμα μεγαλύτερη κυριαρχία του κεφαλαίου.
Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο χωρίζει την σύνταξη σε εθνική (386 ευρώ) και ανταποδοτική, με κατώτατο όριο απόδοσής της τα 67 έτη, και συνδέει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με τις εισφορές μας. Επιπλέον, αφήνει το περιθώριο μελλοντικά στο κράτος να επαναπροσδιορίζει το ύψος των συντάξεων , ή τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα χορηγείται η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Επομένως η περίθαλψη και ασφάλιση, δεν θα είναι πια συλλογικό δικαίωμα, δομή Πρόνοιας και υποχρέωση του Κράτους, αλλά μετατρέπεται σε ζήτημα προσωπικής ευθύνης για τον εργαζόμενο και ζήτημα παροχής για το κράτος, και μεθοδεύεται εκ παραλλήλου η στροφή των εργαζομένων προς τις ιδιωτικές εταιρείες ασφάλισης και περίθαλψης. Το νέο ασφαλιστικό υπονομεύει την ζωή όλων εμάς που δουλεύουμε σήμερα, και καταδικάζει τις επόμενες γενιές εργαζομένων, που θα πρέπει να δώσει από την αρχή τους αγώνες που έδωσε η εργατική τάξη από το 1900 μέχρι σήμερα, για να επιτύχει τα κεκτημένα δικαιώματά της.
Η δίκαιη λύση στο ασφαλιστικό:
Μήνες τώρα, τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι επιτακτική ανάγκη να «εξυγιανθεί» το ασφαλιστικό μας σύστημα και να δοθεί μια «δίκαιη λύση». Εάν το ασφαλιστικό σύστημα πάσχει, δεν ευθυνόμαστε εμείς οι εργαζόμενοι, που όλα αυτά τα χρόνια πληρώνουμε αδιάκοπα τις εισφορές μας. Ευθύνεται η λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων από το ίδιο το κράτος (τζόγος στο χρηματιστήριο με τα αποθεματικά, δομημένα ομόλογα που φορτώθηκαν τα ταμεία, περικοπή τους μετά με το PSI) και η χρόνια εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών. Επομένως μόνη «δίκαιη λύση» είναι η αποκατάσταση των ζημιών από εκείνους που την προκάλεσαν, δηλαδή το ίδιο το κράτος και τους εργοδότες.
Τι μπορούμε να κάνουμε:
Συνειδητοποιώντας ότι μένοντας μακριά από ΓΣΕΕ, ΑΔΑΔΥ, και λοιπές οργανώσεις εργατοπατέρων, διαπλεκόμενων με κράτος κι εργοδότες, αλλά ταυτόχρονα αυτό-οργανωμένοι σε χώροι δουλειάς, γειτονιές και σχολές αυξάνουμε την δύναμή μας, προχωράμε όλοι μαζί και ζητάμε
#την απόσυρση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου
#την επιστροφή των αποθεματικών των ταμείων
#την πληρωμή των οφειλόμενων εισφορών από την εργοδοσία
#ανθρώπινους μισθούς και ωράρια
# καταπολέμηση τη «μαύρης « εργασίας, με ένσημα για όλες τις ώρες εργασίας και τις υπερωρίες
#διατήρηση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ:
1) ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
2) ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΗΣ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ
3) ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ