Με σύνθημα: έχουμε μνήμη και οργή, για τους νεκρούς της τάξης μας, σε ταξική πορεία στις 2 Φλεβάρη στην Καμάρα στην Θεσσαλονίκη, καλούν, η Συνέλευση ταξικής αλληλεγγύης, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας (ΣΣΜ), το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ) και η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Θεσσαλονίκης (ΕΣΕ). Το κοινό κάλεσμα αναφέρει: Δεν είμαστε αναλώσιμοι εργαζόμενοι. Είμαστε οργανωμένοι και αποφασισμένοι. Δεν αποδεχόμαστε το ρόλο που έχουν επιβάλει στην τάξη μας, τα αφεντικά και η κάθε εξουσία, ως απλά τα πιόνια που κινούν τις «μηχανές» που τους παράγουν κέρδος. Δεν έχουμε σκοπό να αποτελέσουμε τη φθηνή εργατική δύναμη που αδιαμαρτύρητα δουλεύει για 432 ή 495 ευρώ, συνήθως ανασφάλιστα ή με ένα ένσημο την εβδομάδα και με πίεση για μεγαλύτερη απόδοση. Αν προσθέσουμε και τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας που αποτελούν μακροπρόθεσμα κίνδυνο για την υγεία μας, αλλά και την εντατικοποίηση που απειλεί τις ζωές μας άμεσα, με πολλά εργατικά ατυχήματα και αρκετά θανατηφόρα, τότε καταλαβαίνουμε πως δεν μας παίρνει για άλλη υποχώρηση. Την Πέμπτη 1 Δεκέμβρη 2016 η Βασιλική Παραστατίδου εργαζόμενη στα Everest σκοτώνεται κατά την εργασία της επειδή κατά εντολή της εταιρείας το κατάστημα δεν έκλεισε όσο γίνονταν οξυγονοκόλληση που προκάλεσε φωτιά και έκρηξη. Τα ΜΜΕ και τα Everest το απέδωσαν στη κακιά στιγμή αλλά ως εργαζόμενοι ξέρουμε πως αποτελεί προμελετημένη δολοφονία από την στιγμή που τα αφεντικά προτιμούν να ρισκάρουν ένα «ατύχημα» από το να χάσουν κάποια ευρώ από τα κέρδη τους. Τα γεγονότα και οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους για το αν αυτά που αποκαλούν εργατικά ατυχήματα είναι τυχαία ή αποτελούν αναπόσπαστο αποτέλεσμα του καπιταλισμού. Τα «εργατικά ατυχήματα» στο Μετρό και στο Τιτάν λίγο παλιότερα, τα αμέτρητα θανατηφόρα στα εργοστάσια της ΔΕΗ σε Πτολεμαΐδα και Κοζάνη, το πιο πρόσφατο πολύνεκρο στα Ελληνικά Πετρέλαια, οι δεκάδες θάνατοι εργαζόμενων ετήσια, αλλά και τα περίπου 35 χιλιάδες σύνολο το χρόνο (με ακρωτηριασμούς ή μόνιμες βλάβες στην υγεία) αποδεικνύουν πως οι ζωές μας για αφεντικά και το κράτος αξίζουν λιγότερο από τα κέρδη τους και την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Είναι σημαντικό ως εργαζόμενοι να καταλάβουμε πως απέναντι στην εκμετάλλευση και την επισφάλεια δεν είμαστε μόνοι. Η μόνη επιλογή που έχουμε είναι να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε τα εργατικά μας συμφέροντα. Στα σωματεία μας και στις συνδικαλιστικές μας δομές με οριζόντιες διαδικασίες και μαχητική διάθεση. Κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν εργάτες.
Στο μεταξύ, την Πέμπτη 26/1 το απόγευμα έγινε μοτοπορεία στα everest (Βούλγαρη, Σοφούλη) Θεσσαλονίκης στη μνήμη της εργαζόμενης που σκοτώθηκε εν ώρα εργασίας μετά από έκρηξη σε κατάστημα everest στη πλατεία Βικτώριας στις 1/12. Η μοτοπορεία ήταν καλεσμένη από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων (ΣΣΜ) Κεντρικής Μακεδονίας. Ενημέρωση από την μοτοπορεία καθώς και την αφίσα-κάλεσμα για τις 2 Φλεβάρη μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ. Η αφίσα-κάλεσμα έγραφε τα ακόλουθα: ΕΙΧΑΝ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΟΝΟΜΑΤΑ: Βασιλική, Γιώργος, Μουσταφά, Ιλίρ, Μαρία, Αχμέτ, Ελευθερία, Μανώλης, Νικολάκης, Ντιμίτρι, Ιωάννα…ΕΙΧΑΝ ΚΟΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: ο μισθός της μειώθηκε, του είχαν κόψει το ρεύμα και δέχτηκε όταν του είπαν να δουλεύει πιο εντατικά, δεν είχε ένσημα, δούλευε σπαστά, ο άλλος δούλευε σε δύο δουλειές, εκείνη δεν είχε πρόσβαση στην περίθαλψη, ΕΙΧΑΝ ΚΟΙΝΗ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ: σε καιρούς κρίσης, εκτός από το ρίξιμο των μισθών, την ελαστικοποίηση της εργασίας, την ανεργία, την αύξηση του κόστους ζωής, τα, από τα πριν, πλημμελή μέτρα ασφαλείας στους χώρους εργασίας μειώνονται γιατί κοστίζουν στα αφεντικά. Κάποιοι από εμάς τραυματίζονται σοβαρά και κάποιες δε γυρίζουν ποτέ στο σπίτι. ΕΧΟΥΜΕ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΟΡΓΗ: για τους νεκρούς της τάξης μας.
Αναβολή….επ’ αόριστον πήρε η δίκη για την υπόθεση του μπάτσου που χτύπησε τις δύο καθαρίστριες. Η αστική δικαιοσύνη είναι «τυφλή» για τον κόσμο της δουλειάς και υπερ-προστατευτική για αυτούς που δουλεύουν μαζί της. Όπως αναφέρει ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για τη δικαίωση των αγωνιζόμενων καθαριστριών ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι την δικαίωση τους. Διαβάστε σχετικά ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Κάλεσμα αλληλεγγύης για την Δευτέρα 20 Φλεβάρη 2017, όπου εκδικάζεται η υπόθεση της μη καταβολής της αποζημίωσης απόλυσης της εργαζόμενης που υπέστη βλαπτική-εκδικητική μεταβολή, από το βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία».Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ – ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΥΒΧΨΑ) στο σχετικό κάλεσμα αναφέρει μεταξύ άλλων: Ο αγώνας για την καταβολή της αποζημίωσης απόλυσης της συναδέλφου μας από το βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία», που υπέστη βλαπτική-εκδικητική μεταβολή, συνεχίζεται. Μέχρι τη δικαίωση της συναδέλφου. Η εκδικητική στάση της εργοδοσίας προς τη συνάδελφό μας και η όλη αδιαλλαξία και το «δούλεμά» της απέναντι στο Σύλλογο και τον αγώνα μας δε θα μείνουν αναπάντητα. Κι ο αγώνας αυτός είναι υπόθεση όλων μας. Διαβάστε εδώ την σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου σε pdf και περισσότερα για το θέμα ΕΔΩ.
Ας μιλήσουμε με “Praksis”, είναι ο τίτλος ανακοίνωσης του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ (ΣΒΕΜΚΟ) για τις απολύσεις και την τρομοκρατία στην γνωστή ΜΚΟ, όπου αναφέρει τα εξής: Tον Αύγουστο του 2016, η ΜΚΟ PRAKSIS αποσύρει τα προγράμματα που λειτουργούσε τα τελευταία δύο χρόνια στο παλιό Φρουραρχείο Αθήνας και απολύει 10 εργαζόμενους και εργαζόμενες. Η «λήξη συμβάσεων» που επικαλέστηκε η διοίκηση για την μαζική απόλυση, αφορούσε μεταξύ άλλων, εργαζόμενους/-ες με μακροχρόνια και αποδεδειγμένη εμπειρία στα προγράμματα της MKO PRAKSIS και άλλων οργανώσεων, και μάλιστα σε μια περίοδο που η ίδια ΜΚΟ προέβαινε σε μαζικές προσλήψεις για να καλύψει πλήθος ανοιχτών θέσεων με παρόμοια αντικείμενα εργασίας σε άλλες δομές και προγράμματά της. Πρόσφατα μάλιστα προκηρύχθηκαν στο site της οργάνωσης αντίστοιχες θέσεις εργασίας με αυτές που είχαν οι εργαζόμενοι/-ες και μάλιστα για την ίδια δομή από την οποία απολύθηκαν (!).Στην πραγματικότητα, τα γεγονότα συνοψίζονται στο ιστορικό των διεκδικήσεων των εν λόγω εργαζομένων σε συνδυασμό με την πάγια τακτική της ΜΚΟ να ξεφορτώνεται όσα «στοιχεία» στέκονται εμπόδιο στα σχέδιά της να εδραιώσει έναν εργασιακό μεσαίωνα. Μέσα σε ένα καθεστώς παράνομης απασχόλησης, όπου η πλειονότητα των εργαζομένων στην PRAKSIS εξαναγκάζονται σε αυτασφάλιση στον ΟΑΕΕ παρότι παρέχουν εξαρτημένη εργασία, οι πρώην εργαζόμενοι και εργαζόμενες του παλιού Φρουραρχείου επεδίωξαν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα: Σε συνάντηση με την διοίκηση, την οποία κάλεσαν οι ίδιοι/-ες τον Απρίλιο του 2016, έθεσαν τα αιτήματά τους σχετικά με την προβλεπόμενη από το νόμο ασφάλιση τους στο ΙΚΑ, ενώ κατέδειξαν και την απουσία πλαισίου και πρόβλεψης σε περίπτωση εγκυμοσύνης ή ασθένειας. Η απάντηση εκ μέρους του προέδρου της οργάνωσης ήταν η απαξίωση του ΙΚΑ ως αναξιόπιστου ασφαλιστικού φορέα που δεν συμφέρει τους εργαζόμενους-ες, αλλά ούτε και τον ίδιο(!).Λίγους μήνες μετά, σε μια περίοδο αβεβαιότητας σχετικά με τη συνέχιση του προγράμματος και με τους μισθούς να μην καταβάλλονται, οι εργαζόμενοι/-ες διεκδίκησαν αυτή την φορά μία ελάχιστη ενημέρωση ως προς το μέλλον των συμβάσεων τους και την καταβολή των δεδουλευμένων τους. Στο σύνολο των διεκδικήσεων τους, η διοίκηση απάντησε με την μαζική τους απόλυση. Το τι ακριβώς εκπροσωπεί η ΜΚΟ PRAKSIS, για όλους και για όλες εμάς, εργαζόμενους και εργαζόμενες στον κλάδο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, δεν είναι κάτι καινούριο. Τον Μάρτιο του 2015, όταν μέλη του ΣΒΕΜΚΟ πραγματοποίησαν ενημερωτικές συναντήσεις με τους/τις εργαζόμενους/-ες της οργάνωσης, ανώτερο στέλεχος έτρεξε να ρουφιανέψει τα ονόματά τους στους εργοδότες τους. Όπως είχαμε γράψει και τότε «μια ΜΚΟ που διατείνεται ότι αναλαμβάνει δράσεις για άσκηση πίεσης και διεκδίκηση δικαιωμάτων, επιδίδεται σε καταγγελία συνδικαλιστών επειδή ενημέρωσαν τους εργαζομένους και τις εργαζόμενές της για τα εργασιακά τους δικαιώματα».Η καταστολή εκ μέρους της ΜΚΟ PRAKSIS οποιασδήποτε προσπάθειας διεκδίκησης εργασιακών δικαιωμάτων είναι πάγια τακτική και δεν περιορίζεται σε μεμονωμένα περιστατικά. Το κλίμα τρομοκρατίας εξακολουθεί να υφίσταται και να καλλιεργείται από τη διοίκηση στους/στις ήδη επισφαλείς εργαζόμενους/ες, οι οποίοι-ες, υπό τον φόβο της «λήξης» της επόμενης σύμβασής τους, καλούνται να υπομείνουν τόσο την καταπάτηση των βασικών εργασιακών δικαιωμάτων τους, όσο και της αξιοπρέπειας τους. Την ίδια υποτιμητική στάση, φαίνεται να κρατάει η ΜΚΟ PRAKSIS και απέναντι στον προσφυγικό πληθυσμό, για την «ανακούφιση» του οποίου κατά τα άλλα πρωτοστάτησε ακολουθώντας τις εξελίξεις και βρέθηκε «εκεί όπου υπάρχει ανάγκη».Επιτελώντας τον ρόλο της σαν ΜΚΟ -επιχείρηση που ανθεί σε περιόδους κρίσης, διεύρυνε την επιχειρηματική της δραστηριότητα αναλαμβάνοντας το μεγαλύτερο κομμάτι της στέγασης του προσφυγικού πληθυσμού και αριθμώντας αυτή την στιγμή χιλιάδες διαμερίσματα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, χρηματοδοτούμενα από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Σ΄ αυτό το πλαίσιο εμπορευματοποίησης του προσφυγικού ζητήματος, και παράλληλα εγκαθίδρυσης ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η ΜΚΟ PRAKSIS ελίσσεται με βάση το συμφέρον της, πότε μιλώντας με όρους ανθρωπισμού και αλληλεγγύης –όταν απαιτεί από τους/τις εργαζόμενους/-ες υπερωριακή απασχόληση ή υπομονή σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στην μισθοδοσία-, και πότε μετρώντας τους πρόσφυγες σαν αριθμούς και προτεραιοποιώντας την ποσότητα έναντι της ποιότητας. Οι εργαζόμενοι/ες έχουν μετατραπεί σε «εθελοντές», «συνεργάτες», «πάροχοι υπηρεσιών» και οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες σε εμπορεύματα. Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο του στεγαστικού προγράμματος: «Relocation Scheme & Emergency Response», όπου απασχολούνται αυτή την στιγμή πάνω από 200 εργαζόμενοι/ες, οι απαιτήσεις της ΜΚΟ δεν περιορίζονται μόνο στον εξαναγκασμό τους σε παράνομη απασχόληση με αυτασφάλιση, με απλήρωτες υπερωρίες και συνεχή διεύρυνση των καθηκόντων τους. Επιπλέον, η διοίκηση έχει επιδοθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών και άσκησης ψυχολογικής βίας, καταγράφοντας στην μαύρη λίστα της τα ονόματα όσων εργαζομένων αντιδρούν για τα αυτονόητα, συμπεριλαμβανομένων όσων διεκδικούν υψηλότερης ποιότητας υπηρεσίες από εκείνες που η PRAKSIS κρίνει ότι έχει ανάγκη ο εξυπηρετούμενος πληθυσμός. Σε μια συνθήκη όπου οι δεσμεύσεις της PRAKSIS προς τον χρηματοδότη UNHCR (Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες) αντικατοπτρίζονται σε δείκτες απόδοσης που περιορίζονται σε αριθμό φιλοξενούμενων και κωδικούς κουπονιών σίτισης, άλλα αιτήματα των εργαζομένων για την δυνατότητα παροχής επιπλέον απαραίτητων ή πιο ποιοτικών υπηρεσιών προς τον ευάλωτο πληθυσμό απαντώνται από την διοίκηση με απαξίωση του προσωπικού που συχνά συνοδεύεται από υποτιμητικά ως και ρατσιστικά σχόλια για τους/τις εξυπηρετούμενους-ες. Ενδεικτική ήταν η απόφαση της PRAKSIS να δημιουργήσει κρυφά από τους/τις εξυπηρετούμενους/ες γραφεία σε διάφορες περιοχές της Αθήνας, αναγκάζοντας τους/τις εργαζόμενους/ες να κρατήσουν μυστικές τις διευθύνσεις όπου απασχολούνται ακόμη και από το φιλικό τους περιβάλλον, προκειμένου να μην μαθευτούν στον προσφυγικό πληθυσμό. Το μοντέλο «εξυπηρέτηση κατ΄οίκον» ήταν ένα ακόμη ευφάνταστο σχέδιο της διοίκησης, στην προσπάθεια της να καταπνίξει τις διεκδικήσεις και των προσφύγων, οι οποίοι το περασμένο καλοκαίρι προχώρησαν επανειλημμένα σε μαζικές διαμαρτυρίες έξω από τα τότε γνωστά γραφεία του προγράμματος, διεκδικώντας στέγαση. Με το νέο μοντέλο εξυπηρέτησης, ο φιλοξενούμενος πληθυσμός που βρίσκεται σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης έχει μοναδικό τρόπο πρόσβασης στους/στις εργαζόμενους/-ες μια τηλεφωνική γραμμή στην οποία αδυνατεί να καλέσει αν δεν έχει μονάδες ή ακόμη και τηλέφωνο, παροχές οι οποίες δεν καλύπτονται μέσω του προγράμματος. Με το συγκεκριμένο μοντέλο λειτουργίας, αφενός η ποιότητα παροχής υπηρεσιών προς τους/τις φιλοξενούμενους/-ες μειώνεται, αφετέρου ο φόρτος εργασίας του προσωπικού αυξάνεται σημαντικά. Δεδομένου ότι ο κάθε/καθεμία εργαζόμενος/η έχει υπό την φροντίδα του περίπου 10 διαμερίσματα, καλείται να διανύει καθημερινά μεγάλες αποστάσεις σε διαφορετικές περιοχές της Αττικής, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες των φιλοξενούμενων. Σε αυτό το πλαίσιο, η διοίκηση έχει βρει ακόμη έναν ευφάνταστο τρόπο στοχοποίησης των εργαζομένων, παίζοντας πλέον με τα όρια τόσο των ίδιων όσο και του προσφυγικού πληθυσμού. Μια ακόμη μαύρη λίστα καταγράφει τα ονόματα όποιων φιλοξενούμενων, οι οποίοι, ελλείψει εναλλακτικού τρόπου επικοινωνίας με το προσωπικό, προσέρχονται στα μόνα γνωστά-κεντρικά γραφεία της οργάνωσης προκειμένου να αναζητήσουν βοήθεια. Η λίστα αυτή, παραπέμπει με την σειρά της στα ονόματα των εκάστοτε εργαζομένων-υπεύθυνων διαμερισμάτων, οι οποίοι-ες σε αρκετές περιπτώσεις λαμβάνουν σύσταση για ανεπαρκή παροχή υπηρεσιών και στοχοποιούνται τιθέμενοι/-ες σε ακόμη πιο επισφαλές καθεστώς εργασίας. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Για εμάς όλες οι δήθεν «μη ανανεώσεις» των συμβάσεων συνιστούν απολύσεις και οι παντός τύπου «λίστες» εκφοβισμό και στοχοποίηση εργαζόμενων.. Δεν θα υποκύψουμε στους εκβιασμούς καμίας ΜΚΟ να ταυτιστούμε με το «ιδεώδες» της, απαξιώνοντας τις ανάγκες και την αξιοπρέπεια ενός πληθυσμού σε κρίση. Δεν θα υπομείνουμε άλλο την καθημερινή υποτίμηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ούτε της δικής μας, ούτε του προσφυγικού πληθυσμού.
Κάλεσμα για σύσταση επιτροπή αλληλεγγύης απευθύνει ο Συντονισμός Σωματείων και Εργαζομένων στις Τηλεπικοινωνίες και στην Τεχνολογία( Σωματεία Wind, Nokia & Cyta). Το κάλεσμα αναφέρει: Τα Σωματεία μας, που συμμετέχουν στο Συντονισμό Σωματείων και Εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες και την τεχνολογία, βρίσκονται σε αγωνιστική δραστηριοποίηση για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας, την βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και την υπογραφή επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων με βάση τις ανάγκες μας. Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις σε κοντινές ημερομηνίες ώστε να εντείνουμε την πίεση προς την εργοδοσία και να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις στον κλάδο. Το προσεχές διάστημα έχουν προγραμματιστεί οι παρακάτω απεργιακές κινητοποιήσεις για τις οποίες χρειαζόμαστε την συμπαράσταση όλων: Τρίτη31/1/17, Στάση Εργασίας στη Nokia, Τετάρτη 1/2/17,Στάση Εργασίας 3μμ-5μμ στη Cyta και Πέμπτη 2/2/17, 24ωρη απεργία στη Wind.
Καλούμε τους εργαζόμενους μηχανικούς και τεχνικούς που εργάζονται σε εταιρείες με το καθεστώς του δελτίου παροχής υπηρεσιών να μην ανεχτούν καμία περαιτέρω υποβάθμιση των δικαιωμάτων τους! Να καταγγείλουν χωρίς καθυστέρηση στο σωματείο, κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία, κάθε απόπειρα μείωσης των μισθών τους. Να διεκδικήσουν μαζί με το σωματείο μισθωτών τεχνικών, κανονικές προσλήψεις με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς καμία μείωση των αποδοχών τους! Να πληρώσει επιτέλους η εργοδοσία το κόστος για την ασφάλιση. Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών(ΣΜΤ), για την εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας για «μπλοκάκια» (εδώ), που εκδόθηκε τις προηγούμενες μέρες. Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης του ΣΜΤ, το βρίσκετε ΕΔΩ.
Καταγγελία του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ –ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΥΒΧΨΑ), για νέες απολύσεις στα Public μέσα στο 2017. Η καταγγελία του ΣΥΒΨΧΑ, αναφέρει επακριβώς τα εξής: την Παρασκευή 20.01.17 η επιχείρηση Public απέλυσε δεκάδες εργαζομένους, κυρίως πωλητές και προϊσταμένους από διάφορους εργασιακούς χώρους, όπως σε τμήματα Τεχνολογίας, Πολιτισμού, Gaming. Ταυτόχρονα, προέβη σε απολύσεις κάποιων διευθυντικών στελεχών, ενώ το κλίμα στους εργασιακούς χώρους είναι ότι επίκειται και συνέχεια. Το κοινό στοιχείο της πλειονότητας των συναδέλφων που απολύθηκαν ήταν ο χαρακτηρισμός τους ως «υψηλόμισθοι», δηλαδή εργαζόμενοι των «700 και 800 ευρώ»… Για να προλάβουμε αντιδράσεις και αιτιολογίες του τύπου «αναγκαστική εξυγίανση», να σημειώσουμε ότι αυτή η μορφή «εξυγίανσης» συμπίπτει τυχαία (;) με το σχεδιαζόμενο άνοιγμα νέων καταστημάτων της αλυσίδας Public σε Κολωνάκι και Αεροδρόμιο. Και για να το κάνουμε ακόμα πιο καθαρό, πρόκειται για μια επιχείρηση, η οποία, από το 2012, προβαίνει σταθερά σε απολύσεις, μειώσεις μισθών, εντατικοποίηση -έως εξαντλήσεως- των υπαλλήλων της, αξιοποίηση δωρεάν εργασίας μέσω προγραμμάτων voucher, με αποτέλεσμα να έχει βγάλει τεράστια κέρδη από την εξευτελιστικά φθηνή εργασία των συναδέλφων μας. Είναι φανερό ότι η εργοδοσία των Public πετάει στον δρόμο τους «δήθεν υψηλόμισθους» για να φτιάξει στρατό από φθηνή αναλώσιμη εργατική δύναμη, την οποία, αφού ξεζουμίζει, τίποτα δε δείχνει ότι επίσης δε θα απολύσει στη συνέχεια. Αυτός ο κύκλος των «φθηνών προσλήψεων στην αρχή» και «απολύσεων όταν βρεθεί ο ακόμα πιο φθηνός στη συνέχεια» είναι το επαναλαμβανόμενο μοτίβο με το οποίο η επιχείρηση Public έχει οικοδομήσει την αλυσίδα της στην Ελλάδα. Γι’ αυτό ακριβώς δε διστάζει να δείξει τι σημαίνει για την «Αγορά» ο όρος «ομαδικές απολύσεις» και πώς μπορεί μια κερδοφόρα επιχείρηση να χρησιμοποιεί το νομικό οπλοστάσιο που διαμόρφωσαν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Οι απολύσεις στα Public είναι προκλητικές για τους εργαζομένους της, οι οποίοι έχουν κυριολεκτικά ξεζουμιστεί όλα αυτά τα χρόνια: υπερωρίες, κυριακάτικη εργασία (μάλιστα 5ωρο, ώστε να μην παίρνουν το επιπλέον ρεπό που δικαιούνται και την προβλεπόμενη προσαύξηση), απάνθρωπα καθεστώτα «αξιολόγησης» των ατομικών πωλήσεων, καλλιέργεια ανταγωνιστικού κλίματος, πληρωμή ελλειμμάτων των ταμείων από την τσέπη κ.λπ. Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής καλούμε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα στα Public να επικοινωνήσει μαζί μας. Να μη δεχθεί αδιαμαρτύρητα τις απολύσεις, τη δική του ή των άλλων συναδέλφων. Να μη βιαστεί να υπογράψει την απόλυση-καταδίκη του. Ο Σύλλογος είμαστε όλοι εμείς. Η αλληλεγγύη είναι η δική μας συνταγή στις απολύσεις και στην ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας. Με όλα τα μέσα συνδικαλιστικής δράσης αλλά και τα αντίστοιχα νομικά/θεσμικά θα παλέψουμε για το δίκιο μας. Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά! Καμία ανοχή στις απολύσεις! Ας συσπειρωθούμε – Ας επικοινωνήσουμε με το Σύλλογο!
Σε κινητοποίηση την Παρασκευή 27 Γενάρη στα δικαστήρια του Βόλου, προχώρησαν οι εργαζόμενοι στην βιομηχανικά έργα βαρέων μεταλλικών κατασκευών «ΒΕΜΕΚΕΠ», κόντρα στην συνδικαλιστική δίωξη εργαζομένης της βιομηχανίας. Την εκδικητική απόλυση καταγγέλλουν πλήθος συνδικάτα, σωματεία και φορείς, ενώ την ίδια ημέρα, το Εργατικό Κέντρο Βόλου και η ΑΔΕΔΥ είχαν προκηρύξει στάση εργασίας.
Να τρομοκρατήσει και να εκφοβίσει εργαζόμενη στην εταιρεία η οποία διεκδίκησε τα δικαιώματά της, επιχειρεί η εργοδοσία της επιχείρησης «INTERSPORT» (σσ δελτίου: ανήκει στον όμιλο «ΦΟΥΡΛΗΣ»). Την Πέμπτη 26/1 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση για το θέμα στο κατάστημα που βρίσκεται στα Σπάτα στο Εκπτωτικό Χωριό, όπου φάνηκε η αδιαλλαξία της εργοδοσίας, η οποία εμμένει στις απόψεις της.
Στα όρια της πλήρους ένδειας βρίσκονται οι 1.100 εργαζόμενοι στις Κοινωνικές Δομές Αντιμετώπισης της φτώχειας, καθώς παραμένουν απλήρωτοι εδώ και πέντε μήνες. Οι εργαζόμενοι των Κοινωνικών Δομών Αντιμετώπισης της Φτώχειας σε ανακοίνωσή τους, απαιτούν την άμεση αποπληρωμή των δεδουλευμένων.
Να επιστρέψουν και οι δύο εργαζόμενες της επιχείρησης «Βελιγράδι» στη δουλειά με ολοκληρωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και να τους δοθούν όλα τα χρωστούμενα: δώρα, επιδόματα κλπ και τα δεδουλευμένα τους, απαιτούν οι ίδιες και το κλαδικό συνδικάτο τουρισμού-επισιτισμού. Όπως καταγγέλλουν υπάρχει μία σειρά παρανομιών εκ μέρους της εργοδοσίας, οικειοθελείς αποχωρήσεις χωρίς… να το γνωρίζουν, ήταν μισοασφαλισμένες, δεν έχουν δοθεί δώρα Χριστουγέννων κ.α.
Διαμαρτυρία για τις απολύσεις δύο εργαζομένων στον ΟΚΑΝΑ, πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στον οργανισμό και ο σύλλογος τους, την Τρίτη 24 Γενάρη. Σημειώνεται δε, πως οι δύο εργαζόμενες εργάζονταν με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών στην Μονάδα του Αγίου Στεφάνου Πατρών και απολύθηκαν ένα μήνα πριν τη λήξη της σύμβασης. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν επίσης ότι η διοίκηση του ΟΚΑΝΑ δεν δέχεται εδώ και τέσσερα χρόνια την υπογραφή ΣΣΕ.
Eργατική παρέμβαση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων κεντρικής Μακεδονίας και της Πρωτοβουλίας Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Οδηγών Δικύκλου Θεσσαλονίκης, στο “Metro Crepe Stasion” στην Καμάρα Θεσσαλονίκης έγινε την Παρασκευή 27/1/2017. Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο: Το “Metro” ήρθε! Τα ένσημα όχι ακόμα … (φυσικά ούτε νυχτερινά, Κυριακές και αργίες, δώρα κι επιδόματα).Τον Απρίλιο του 2016 ξεκίνησε η εργασιακή σχέση 5 διανομέων με την επιχείρηση “Metrocrepestation”, αλυσίδα με αρκετά καταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Μια ακόμη επιχείρηση που προσπαθεί να αυξήσει τα κέρδη της εις βάρος των εργαζομένων. Αυτό έγινε ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή που άνοιξε το κατάστημα, όταν το αφεντικό προσπάθησε να πείσει τους εργαζόμενους ότι δεν μπορεί να τους ασφαλίσει μέχρι να «ανέβει» η δουλειά. Για τις νυχτερινές βάρδιες, τις Κυριακές και όλες τις νόμιμες προσαυξήσεις και επιδόματα ούτε καν λόγος. Οι 5 διανομείς αποφάσισαν πολύ σύντομα να διεκδικήσουν τα νόμιμα δικαιώματα τους. Όταν ένας από τους 5 διανομείς διαφώνησε εν ώρα εργασίας με τον υπεύθυνο και τσιράκι του αφεντικού και αναφέρθηκε στο γεγονός πως δουλεύουν ανασφάλιστοι, δέχτηκε την επόμενη μέρα τηλεφωνικά την απόλυση του. Τις επόμενες μέρες, ο υπεύθυνος άφηνε να διαρρέει μέσα στο μαγαζί πως ο συνάδελφος απολύθηκε επειδή ζήτησε τα ένσημα του. Λίγες μέρες αργότερα οι υπόλοιποι 4 αποφάσισαν να διεκδικήσουν και αυτοί τα αυτονόητα. Στη συνάντηση που είχαν με το αφεντικό του ζήτησαν ότι δικαιούνται, για να δεχτούν σαν απάντηση πως αν θέλουν ένσημα θα πρέπει να μειώσει το μεροκάματο κατά 1 ευρώ /ώρα! Δηλαδή ακόμα πιο εξευτελιστικός μισθός, αν συνυπολογίσουμε ότι στα έξοδα του διανομέα συμπεριλαμβάνονται τα έξοδα συντήρησης του οχήματος και η βενζίνη. Οι 5 διανομείς αποφάσισαν να καταγγείλουν τον εργοδότη στην επιθεώρηση εργασίας διεκδικώντας και με αυτόν τον τρόπο να τους καταβληθούν όλα τα δεδουλευμένα. Στο ραντεβού της επιθεώρησης εργασίας όπου παρευρέθηκαν και μέλη του σωματείου μαζί με τους πρώην εργαζόμενους, οι μέτοχοι της επιχείρησης δήλωσαν ότι κανείς από τους εργαζόμενους δεν είχε σχέση με το κατάστημα. Το πως ένα κατάστημα εστίασης στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λειτουργούσε τόσους μήνες χωρίς διανομείς ενώ μέσα από τις διαφημίσεις του προέβαλε κατά βάση το delivery από την αρχή της λειτουργίας του, είναι ένα φαινόμενο ανεξήγητο. Τα αφεντικά, εκμεταλλευόμενοι το νομικό κενό γύρω από το επάγγελμα του διανομέα αλλά και την έλλειψη συλλογικής αντίστασης από τους εργαζόμενους, έχουν κάνει καθεστώς οι οδηγοί να εργάζονται με δικό τους μηχανάκι καλύπτοντας οι ίδιοι τη συντήρηση και τις βενζίνες. Σαν να λέμε δηλαδή ότι ο ψήστης θα πηγαίνει για δουλειά με δική του ψησταριά και δικά του κάρβουνα…Όλοι/ες οι εργαζόμενοι/ες στον κλάδο του επισιτισμού έχουμε βιώσει διαχρονικά στον εργασιακό μας χώρο ανάλογες συνθήκες εκμετάλλευσης και επισφάλειας. Τα τελευταία χρόνια με τα μνημόνια από τις αριστεροδεξιές κυβερνήσεις, καταπατήθηκαν ακόμα περισσότερο τα δικαιώματά μας και εντάθηκαν πάσης φύσεως αυθαιρεσίες και απάτες από “μικρομέγαλα” αφεντικά. Υπό την απειλή της όλο ένα και αυξανόμενης ανεργίας, αλλά και της απόλυσης, εξαναγκαζόμαστε τις περισσότερες φορές να δεχτούμε τις όποιες δυσμενείς εργασιακές συνθήκες πρόσληψης. Αυτό βέβαια, δεν μας στερεί το δικαίωμα να διεκδικούμε καθημερινά μέσα στους χώρους εργασίας μας πιο αξιοπρεπείς όρους. Είναι σημαντικό να οργανωθούμε στους χώρους εργασίας μας, να χτίσουμε γέφυρες εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης με τους συναδέλφους μας και να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Αυτό φοβούνται, αυτό θέλουν να αποφύγουν και αυτό είναι το όπλο μας για να μας υπολογίζουν. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον εκφοβισμό των αφεντικών, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ σε όλους τους χώρους εργασίας, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των εργαζομένων.
Η πολυεθνική ηλεκτρικών ειδών «Κωτσόβολος», πραγματοποίησε τρεις απολύσεις εργαζομένων από το κατάστημα της Λαμίας, την Τετάρτη 25 Γενάρη. Οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν -οι οποίοι σημειωτέον εργάζονταν πάνω από 10 χρόνια στην εταιρεία ως πωλητές-διεκδικούν την άμεση επαναπρόσληψη τους.
Προειδοποιητικές στάσεις εργασίας, ενάντια στις καθυστερήσεις των πληρωμών και τις απολύσεις, πραγματοποίησαν την περασμένη εβδομάδα οι εργαζόμενοι των πρακτορείων εφημερίδων Αθήνας. Αρχικά στάση εργασίας έγινε την Παρασκευή 27/1 και στην συνέχεια το Σάββατο 28/1.Αξίζει να σημειωθεί πως στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων, πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς.
Με συγκέντρωση στο υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης την Πέμπτη 26 Γενάρη, συνέχισαν τις κινητοποιήσεις τους, οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση «Καρυπίδης» πρώην «Αρβανιτίδης» διεκδικώντας την καταβολή των δεδουλευμένων τους και να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας όλων των εργαζομένων. Στο πλαίσιο της κινητοποίησης οι εργαζόμενοι κατέθεσαν υπόμνημα με το πλαίσιο διεκδικήσεων τους.
Σε στάση εργασίας, το Σάββατο 28/1 σε όλα τα καταστήματα και τις αποθήκες του ομίλου «Μαρινόπουλος» στη Βόρεια Ελλάδα, προχώρησαν οι εργαζόμενοι. Στο πλαίσιο της στάσης εργασίας έκαναν συγκέντρωση στο «Carrefour – Μακεδονία», στη Θεσσαλονίκη. Διεκδικούν την άμεση εξόφληση του μισθού Δεκέμβρη, σταθερή καταβολή της μισθοδοσίας στο τέλος κάθε μήνα, πλήρη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων τους.