Δελτίο εργατικής αντιπληροφόρησης #166 από το μπλόγκ της ΕΣΕ-Αθήνας.

 

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Roza Nera, αναφέρει ανακοίνωση της ΕΣΕ-Ρεθύμνου. Το κείμενο μοιράστηκε σε 300 αντίτυπα στα μαγαζιά και τις περαστικούς-ές της Παλιάς Πόλης του Ρεθύμνου το Σάββατο 3 Ιουνίου. Η ανακοίνωση αναλυτικά: Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις ανεξαρτήτως χρώματος έχουν επιδοθεί σε εκστρατεία εξάλειψης των αυτοδιαχειριζόμενων και ελεύθερων χώρων. Αυτό που θέλουν είναι να βρισκόμαστε μόνο στα σπίτια μας, ή στις καφετέριες, τα μπαρ και τα εμπορικά κέντρα (mall). Μπορούμε δηλαδή να είμαστε μόνο καταναλωτές και πελάτες. Ως εκ τούτου η επίθεση που δέχεται η κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά δεν είναι τυχαία. Η κατάληψη στεγάζεται σε κτίριο του Πολυτεχνείου Χανίων και αποτελεί εδώ και 13 χρόνια έναν εμβληματικό χώρο πολιτισμού και αγώνα, καλύπτοντας επίσης στεγαστικές ανάγκες. Στις εγκαταστάσεις της, το ακούραστο μεράκι των ανθρώπων που έδωσαν ζωή στο κτίριο έχει δημιουργήσει θεατρική σκηνή, βιβλιοθήκη-αναγνωστήριο, χώρο παρουσιάσεων, παιδικό στέκι, εργαστήρι κατασκευών, χώρο χαριστικού παζαριού, εργαστήρι χειροποίητου ψωμιού και καφενείο. Σε αυτά τα 13 χρόνια έχουν διοργανωθεί εκατοντάδες παραστάσεις, συναυλίες, παρουσιάσεις, συζητήσεις, εργαστήρια, συνελεύσεις, γλέντια, καφενεία οικονομικής ενίσχυσης συλλογικοτήτων και δράσεων, όλα με αντιεμπορευματικό χαρακτήρα. Πρόσφατα διέρρευσε ότι ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης, Βασίλειος Διγαλάκης, στο πλαίσιο της γενικότερης εκποίησης της περιουσίας του ιδρύματος, έκανε πλειοδοτικό διαγωνισμό για να μεταβληθεί ο χώρος της κατάληψης σε πολυτελές ξενοδοχείο. Η υπέροχη θέα από το Καστέλι, όπου βρίσκεται η κατάληψη, από ανοιχτή σε όλο τον κόσμο θα προορίζεται μόνο σε όσους έχουν γεμάτο πορτοφόλι. Είναι λογικό και επόμενο οι κυβερνήσεις να θέλουν να μας στερήσουν κάθε τόπο όπου μπορούμε να οργανωνόμαστε. Είναι λογικό και επόμενο να θέλουμε ν’ αντισταθούμε με κάθε τρόπο σ’ αυτή τη μεθόδευση. Η νεότευκτη ομάδα μας καλεί σε αλληλεγγύη και γνωριμία με την κατάληψη! ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ROSA NERA.
Δικαστές και κυβερνήτες κάτω τα ξερά σας από τη ΒΙΟΜΕ. Αυτό αναφέρει ανακοίνωση της ΕΣΕ-Ημαθίας. Η ανακοίνωση της ΕΣΕ-Ημαθίας έχει ως εξής: Η ΒΙΟ.ΜΕ, το κατειλημμένο από τους εργάτες εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο οι ίδιοι αλλά και το διεθνές εργατικό κίνημα έχει «επενδύσει» ώρες, ψυχή, ιδέες και αξίες, δέχεται για μια ακόμα φορά επίθεση. Η δικαστική εξουσία θέλει να προχωρήσει στην τμηματική πλειστηρίαση των μέσων παραγωγής, που επί τεσσεράμισι χρόνια οι εργάτες συντηρούν, προστατεύουν και βάζουν σε παραγωγή, πάντα κάτω από κοινωνικό έλεγχο προς όφελος του λαού. Αν ενοχλεί κάτι τους δικαστές, το κράτος, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι πως η ΒΙΟΜΕ είναι ένα πρότυπο οργάνωσης των αγώνων και της παραγωγής από τα κάτω, που δεν συμβιβάζεται με τη μιζέρια των ταμείων ανεργίας, της υποταγής στις εντολές των διεθνών και ντόπιων αφεντικών, των πολιτικών ελίτ· που δεν τριγυρνάει στους διαδρόμους των υπουργείων γλείφοντας κατουρημένες ποδιές, που δεν τρέφει αυταπάτες για τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα κάθε πρότασης που θέλει αφεντικά και εργαζόμενους να συνδιαχειρίζονται τον πλούτο της κοινωνίας. Γιατί είναι νόμος του καπιταλισμού τα αφεντικά να κερδίζουν από την υποταγή μας. Και είναι αδιέξοδη κάθε μάχη που δίνεται από κοινού μαζί τους. Αυτό που ενοχλεί τους πολιτικούς και οικονομικούς αφεντάδες είναι πως οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ έξι χρόνια αγώνα, έχουν διδάξει σε όλους τους κοινωνικούς αγωνιστές, έμπρακτα και όχι με λόγια και θεωρίες, πως είναι δυνατό να χτίσουμε έναν κόσμο αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, και ισότητας. Η ΒΙΟΜΕ δικάζεται και καταδικάζεται για άλλη μια φορά από τη δικαστική εξουσία, που ξέρει να κάνει πλάτες στα αφεντικά όταν φοροδιαφεύγουν, όταν τα κάνουν πλακάκια με πολιτικούς και δημοσιογράφους, όταν χρηματοδοτούν φασιστικά κόμματα κι όταν παρεμβαίνουν ωμά υπέρ της μίας ή της άλλης κυβερνητικής διοίκησης του κράτους, που μεγεθύνουν τα κέρδη τους σε βάρος των εργατών και των ανέργων, συμπιέζοντας μισθούς, δικαιώματα, συνθήκες ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, δολοφονώντας εργάτες κι εργάτριες σε κάθε γωνιά της χώρας. Η ΒΙΟΜΕ δικάζεται ξανά από μία εξουσία που ξέρει να στήνει κατηγορητήρια ενάντια σε κοινωνικούς αγωνιστές που τολμούν να παλεύουν για την ελευθερία. Από τον μπάρμπα-Θόδωρο και το τρομοδικείο των αγωνιστών στις Σκουριές της Χαλκιδικής, μέχρι τους αγώνες των σωματείων βάσης κι από τις εκκενώσεις των καταλήψεων με στόχο την κάλυψη βασικών αναγκών όπως η στέγαση, ο πολιτισμός, η δημιουργία κοινών δημόσιων αγαθών κ.α μέχρι την καταδίκη αναρχικών για τις πολιτικές τους ιδέες και αγώνες, όπως ο Θεοφίλου, παντού η “δικαιοσύνη των από πάνω” στήνεται ως ένα καθεστώς τρόμου και αδικίας, που έχει έναν και μόνο στόχο. Θέλουν να το βουλώσουμε και να πάψουμε να παλεύουμε για το αυτονόητο· την κατάργηση κάθε εκμετάλλευσης, κάθε καταπίεσης στην οικονομία και την πολιτική, για τη δημιουργία ενός ελεύθερου κομμουνιστικού κόσμου. Για όλους αυτούς τους λόγους, για όλα τα δίκια του κόσμου του αγώνα, για κάθε σπιθαμή γης που λευτερώνουμε κάθε στιγμή από τα δόντια τις κυριαρχίας ξεκάθαρα και με το χέρι στην καρδιά λέμε: Κάθε επίθεση σε έναν από εμάς είναι επίθεση σε όλους μας. Κάτω τα ξερά σας από τη ΒΙΟΜΕ.
Νέα σοβαρή καταγγελία για ξυλοδαρμό μετανάστη-εργάτη από την εργοδοσία της εταιρία πλαστικών Κώστας Γεωργίου ΑΕ, έγινε πριν περίπου 15 ημέρες από τον ίδιο και συναδέρφους του. Πρόκειται για τον Ασίφ Μαχμούντ, ένα μετανάστη εργάτη που δούλευε στην εταιρία για τέσσερις μήνες και απολύθηκε στις 25 Μάη πήγε στο χώρο του εργοστασίου για να ζητήσει τα χαρτιά της απόλυσης του και το πιστοποιητικό υγείας που είχε δώσει στον εργοδότη όταν προσελήφθη. Αντ’ αυτού, ο εργοδότης αντί να του δώσει τα έγγραφα που ζήτησε άρχισε να τον χτυπά και να τον βρίζει ουρλιάζοντας. Μετά την καταγγελία ο εργοδότης παραπέμπεται στην αστική δικαιοσύνη. Διαβάστε αναλυτικά για τον ξυλοδαρμό του μετανάστη-εργάτη ΕΔΩ.
Κινητοποίηση από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 4 Ιούνη, ενάντια στην επιχειρούμενη προσπάθεια των αφεντικών να λειτουργήσουν τα μαγαζιά, καταργώντας-με την ευλογία της αριστερό-ακροδεξιάς κυβέρνησης- την Κυριακάτικη αργία.
Η συλλογικότητα ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑ, εργαζόμενοι-ες στον κλάδο του εμπορίου σε κάλεσμα για τις 4/6, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα παρακάτω: Δεν τους χαρίζουμε καμία Κυριακή! Για ακόμη μια φορά, η εργοδοσία του πολυεθνικού ομίλου INDITEX (Zara/Bershka,/Pull&Bear/Massimo Dutti/Oysho/Strativarius) λειτουργώντας ως ο λαγός των εργοδοτών στο εμπόριο, επιχειρεί πρώτη να εφαρμόσει το νόμο για τις 32 εργάσιμες Κυριακές, νόμος που πρόσφατα ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Συγκεκριμένα, μόλις το μεσημέρι της Παρασκευής 2/6 οι διευθυντές και τα στελέχη της Inditex ανακοίνωσαν αιφνιδιαστικά στους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες ότι σκοπεύουν να λειτουργήσουν τα καταστήματά τους στο δήμο Αθηναίων την Κυριακή 4 Ιούνη. Μετά την αποτυχημένη προσπάθειά τους να καταπατήσουν την αργία της 2/1 στο εμπόριο, μετά από την «πρωτοπόρα» εφαρμογή των 5ωρων απασχόλησης τις Κυριακές για να μην δίνουν το επιπλέον ρεπό στους εργαζόμενους, τώρα σπεύδουν να βγουν μπροστά και να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στο κεκτημένο δικαίωμα της κυριακάτικης αργίας. Η δίψα του ομίλου για τζίρο και ανάπτυξη, το πάθος των στελεχών και των διευθυντάδων για «επιθετικές ενέργειες στην αγορά» τους οδηγούν σε όλο και πιο σκληρές εργοδοτικές πρακτικές που οδηγούν με μαθητική ακρίβεια στην πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου. Η περίφημη «απελευθέρωση και αυτορρύθμιση της αγοράς» είναι τα λόγια της εργοδοσίας για την ανελέητη επίθεση στα δικαιώματα μας, στους μισθούς μας, στον ελεύθερο χρόνο μας, στο σύνολο της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας. Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τον ίδιο δρόμο επιθυμούν να ακολουθήσουν οι εργοδοσίες στις αλυσίδες Forever 21, THS και Η&Μ. Με τους μεν 2 πρώτους να ανακοινώνουν πρόγραμμα αιφνιδιαστικά την Παρασκευή 2/6 και τον όμιλο H&M να ανακοινώνει επίσημα από τα χείλη της διεύθυνσης Ελλάδας την πρόθεσή του να ακολουθήσει από την Κυριακή 11/6. Είναι σαφές ότι πλέον το σύνολο της εργοδοσίας επιχειρεί να βρει τους τρόπους ώστε άμεσα να αξιοποιήσει την «ευεργετική» νομοθεσία για 32 εργάσιμες Κυριακές σε «τουριστικές ζώνες» της χώρας. Είμαστε βέβαιοι ότι η δίψα τους για κέρδη σιγά-σιγά θα μετατρέψει κάθε γωνιά της Ελλάδας σε τουριστικό πόλο και οι Κυριακές πλέον δεν θα ‘ναι μόνο 32. Το ξαναλέμε: η πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου στο εμπόριο αποτελεί πάγιο στρατηγικό στόχο των αφεντικών που κοιτάει κατάματα όχι μόνο εμάς τους εμποροϋπάλληλους αλλά το σύνολο της εργατικής τάξης. Διαβάστε ανταπόκριση απ’ την εργατική κινητοποίηση της 4/6 στο κέντρο της Αθήνας, ΕΔΩ, ή εναλλακτικά ΕΔΩ & ΕΔΩ.
Για την καταδίκη των μαθητών στου 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Ρεθύμνου σε ανακοίνωση της αναφέρει: Η απόφαση του δικαστηρίου ανηλίκων Ρεθύμνου να καταδικάσει τρεις μαθητές γυμνασίου σε 80 ώρες κοινωνικής εργασίας για την κατάληψη του σχολείου τους δεν αποτελεί απλά μια πρωτοφανή εξέλιξη. Αποτελεί σύμπτωμα αποσύνθεσης των διαφόρων εξουσιών αυτής της χώρας που καθώς αισθάνονται τις καρέκλες τους να τρίζουν επιστρατεύουν κάθε μέτρο καταστολής για να επιβάλλουν την κοινωνική πειθάρχηση. Κι όπως δείχνει αυτή η υπόθεση, αρχίζουν από πολύ νεαρή ηλικία. Το μήνυμα είναι σαφές, όχι μόνο προς του μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου, αλλά προς όλους και όλες μας: μπροστά στην ολοκληρωτική υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, της υγείας, της εργασίας, των ζωών μας πρέπει να σκύβουμε το κεφάλι και να υπομένουμε σιωπηλά το ζοφερό πεπρωμένο που μας επιβάλλουν. Ο διευθυντής του 1ου Γυμνασίου, του «κολλεγίου» του Ρεθύμνου, γνωρίζει καλά ότι αρμοδιότητά του είναι να γυμνάσει πειθαρχημένους εργάτες, που δεν πρέπει να ονειρεύονται κανέναν άλλο κόσμο εκτός από τον υπάρχοντα. Καμία διεκδίκηση δεν χωρά στο πρότυπο σχολείο του, κι όσοι δεν υπακούν δεν στέλνονται στο Βόρειο Πόλο με προγράμματα ανταλλαγών όπως καυχάται η ιστοσελίδα του σχολείου, αλλά στις αίθουσες των δικαστηρίων και τα καταναγκαστικά έργα. Στο πλαίσιο της γενικότερης επίθεσης στις καταλήψεις ως χώρους αγώνα, ο δικαστής προφανώς ένιωσε την άνεση να καταδικάσει του μαθητές. Ο διευθυντής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ρεθύμνου, όχι μόνο δεν σταμάτησε αλλά όπως φαίνεται ενίσχυσε την πρωτοβουλία του υφισταμένου του. Από τη λαίλαπα που δέχεται η δημόσια εκπαίδευση, ο γυμνασιάρχης και διευθυντής δευτεροβάθμιας έκριναν ότι έπρεπε να επιτεθούν στους πιο αδύναμους κρίκους, στους μαθητές τους, δίνοντας σαφές μήνυμα σε όλους τους εργαζόμενους του νομού: «μην κουνηθείτε γιατί σας φάγαμε». Τα κροκοδείλια δάκρυα του υπουργείου παιδείας και του Αρείου Πάγου μπροστά στο γενικότερη πλαίσιο της κρατικά κατευθυνόμενης καταστολής θα ήταν αστεία αν δεν ήταν τραγικά. Στο ήδη δυστοπικό αυτό σκηνικό ήρθε να βάλει την υπογραφή του ο δικαστής της υπόθεσης εξαντλώντας την αυστηρότητά του στους μαθητές, δίνοντας με τη σειρά του μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση. Παιδιά και γονείς εσωτερίκευσαν την καταστολή, με τα παιδιά να εμφανίζονται «μετανιωμένα» και μόνα τους στο εδώλιο του κατηγορουμένου, προφανώς με παρότρυνση των δικηγόρων τους, χωρίς να ενημερώσουν τους συμμαθητές τους, το σύλλογο γονέων και το σύλλογο διδασκόντων. Ή μήπως όλοι ήξεραν και ελπίζοντας σε αθωωτική απόφαση αποσιώπησαν το γεγονός για να μην αμαυρώσουν την εικόνα του «κολλεγίου» του Ρεθύμνου; Η υποψία σχεδόν επιβεβαιώνεται από την εκκωφαντική σιωπή που ακολούθησε μετά την καταδικαστική απόφαση και μέχρι την αποκάλυψη της υπόθεσης από την Κρητική Επιθεώρηση τέσσερις μέρες αργότερα. Εξαίρεση αποτελεί η απόφαση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου να προτείνει τη διαγραφή του γυμνασιάρχη από το σωματείο, που καθυστέρησε λόγω των διαδικασιών που απαιτεί μια τέτοια ενέργεια. Θα μπορούσε άραγε να είχε εξελιχτεί διαφορετικά όλη αυτή η τραγική ιστορία; Απέναντι στη συνολική επίθεση που δεχόμαστε σε κάθε επίπεδο η απάντηση μπορεί να είναι μόνο συλλογική. Η μοναδική πιθανότητα για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον είναι η συλλογική του διεκδίκηση και αυτό πρέπει να ξεκινάει από τους μαθητές που διεκδικούν καλύτερη εκπαίδευση, προσανατολισμένη προς τη διαμόρφωση κριτικής σκέψης, προς τη χειραφέτηση των μαθητών ως κοινωνικών υποκειμένων και όχι προς τις ανάγκες της αγοράς που ψάχνει πειθαρχημένους, υπάκουους και υποτακτικούς εργάτες. Πώς ζητάμε από τα παιδιά μας να μην θέλουν κάτι καλύτερο; Πώς βάζουμε τα παιδιά μας σε διαδικασία να μετανιώνουν που το θέλησαν; Πώς επιβάλλουμε στα παιδιά μας να σκύβουν το κεφάλι και να υπομένουν την κατάντια των σχολείων τους; Μια άλλη εξέλιξη θα μπορούσε να είχε νικηφόρο αποτέλεσμα και να αποτελέσει προηγούμενο ήττας του εφιαλτικού σκηνικού που θέλουν να μας επιβάλλουν: έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου όφειλαν να παρευρίσκονται οι συμμαθητές, οι γονείς, οι καθηγητές, οι κάτοικοι του Ρεθύμνου για να αποτρέψουν δυναμικά αυτήν την έκβαση, με ταυτόχρονη κατάληψη του σχολείου από τους συμμαθητές των κατηγορούμενων παιδιών. Η μοναξιά των παιδιών και των γονιών δεν έκαναν άλλο από το να εσωτερικεύσουν το φόβο. Η προσδοκία για την κατανόηση των διευθυντών και την επιείκεια των δικαστών έδειξε τα όριά της. Το πολιτικό δίδαγμα είναι σαφές: κανείς και καμιά μας δεν μπορεί να αποτρέψει μόνος και μόνη την καταβαράθρωση των ζωών μας. Μόνο η οργάνωση και ο συλλογικός αγώνας μπορεί να αποτελέσει συνταγή για τη νίκη.
Με κεντρικό σύνθημα: Δεν τους χαρίζουμε καμία Κυριακή, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Ιούνη, εργατική συγκέντρωση ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στην πλατεία Καπνικαρέας στην Αθήνα. Την συγκέντρωση καλούσε το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια. Ήρθε η ώρα, που θα πρέπει να σταθούμε αποφασιστικά απέναντι σ’ αυτήν την επίθεση της εργοδοσίας, είναι η ώρα που η αντίδραση και η οργάνωση πρέπει να πάρει την θέση της γκρίνιας, της απελπισίας και της απόγνωσης, ανέφερε στο δικό της κάλεσμα η συλλογικότητα ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ.
Αποχή από την εργασία τους την Κυριακή 11 Ιούνη, πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ Νομού Θεσσαλονίκης διεκδικώντας την καταβολή των δεδουλευμένων που τους οφείλονται.
Εργαζόμενος εναντίον εργαζόμενου? Η απάντηση δίνεται μέσω του καταγγελτικού κειμένου του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής για τον κανιβαλισμό στους χώρους δουλειάς. Δημοσιεύουμε στο δελτίο ένα μικρό απόσπασμα: Μια τέτοια ενδεικτική περίπτωση αντισυναδελφικής συμπεριφοράς έγινε στις αρχές Μάη 2017 εις βάρος συναδέλφου εξωτερικού υπαλλήλου που πήγε να παραδώσει παραγγελία. Υπάλληλος στις παραλαβές καταστήματος του κλάδου επέδειξε αναίτια επιθετική συμπεριφορά εναντίον του συναδέλφου για λόγο που μόνο ο ίδιος μάλλον γνώριζε… Σίγουρα οι εντολές και οι διαταγές που ρίχνονται από τους εργοδότες πιέζουν τους εργαζόμενους, όμως από την άλλη η αντίδραση σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον θεωρούμε αυτονόητο πως δεν πρέπει να είναι απέναντι στον κάθε συνάδελφο. Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε τα πράγματα αν αυτός ο διαπληκτισμός έμενε εκεί… Στην απαίτηση του συναδέλφου η κουβέντα να κινείται στα πλαίσια του σεβασμού, ο «νευρικός» υπάλληλος ζήτησε το τηλέφωνο της επιχείρησης που δουλεύει ο συνάδελφός μας για να μιλήσει στον προϊστάμενο. Η συνέχεια ήταν ότι πράγματι πήρε τηλέφωνο στην επιχείρηση για να μιλήσει με τον υπεύθυνο (!). Από την πλευρά μας, ως Σύλλογος, αφού ενημερωθήκαμε για το περιστατικό, ήρθαμε σε επικοινωνία με τον εργαζόμενο που επέδειξε αντισυναδελφική συμπεριφορά, ο οποίος υποστήριξε σθεναρά την απεύθυνσή του στην εργοδοσία του συναδέλφου, ως απόλυτα συνειδητή επιλογή και θεμιτό τρόπο αντίδρασης. Μας είναι αδιάφορες οι αξιώσεις του «νευρικού» υπαλλήλου. Όμως μας εξοργίζουν οι ρουφιάνικες λογικές. Οι οποίες θα μας βρίσκουν συνεχώς απέναντι με κάθε τρόπο. Καλούμε τους συναδέλφους να απομονώσουν τέτοιες συμπεριφορές και να συσπειρωθούν γύρω από το Σύλλογό μας. Η ταξική ενότητα είναι η δύναμη μας. Δεν θα περάσει ο κανιβαλισμός και η ρουφιανιά στους χώρους δουλειάς.
Την Πέμπτη 8/6 πραγματοποιήθηκε ακόμα μία παρέμβαση από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων στο μαγαζί anadolu στο Π. Άρεως για την μη καταβολή δεδουλευμένων συναδέλφων και συναδελφισσών που δούλευαν στο εν λόγω μαγαζί. Στο κείμενο της παρέμβασης υπό τον ευρηματικό τίτλο: ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ Σ’ ANADOLU ΚΑΙ ΔΥΣΗ, το ΣΣΜ ανέφερε μεταξύ άλλων: Ως Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων, δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο των αφεντικών. Είναι ίδια, είτε είναι μικρά, είτε είναι μεγάλα. Όταν μάλιστα πρόκειται για ανθρώπους κατά δήλωσή τους “πολιτικοποιημένους”, είναι ολοφάνερο πως όποιοι αγώνες έχουν δώσει στο παρελθόν δεν τους ανήκουν πια. Οι πράξεις του καθενός στο σήμερα είναι αυτές που τον τοποθετούν στη μια ή στην άλλη μεριά.   Εμείς, στην πλευρά που βρισκόμαστε, ξέρουμε πολύ καλά ότι, χωρίς την ανυποχώρητη πάλη ενάντια στους καθημερινούς σφετερισμούς των αφεντικών, η ιδέα της ταξικής χειραφέτησης αποτελεί κενό γράμμα. Είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η οργάνωση της τάξης μας και η αντεπίθεση που πρέπει άμεσα να προετοιμάσουμε, για να κερδίσουμε την ίδια μας τη ζωή.   ΝΑ ΚΑΤΑΒΛΗΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ – ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΕΣ. Το κείμενο και φωτογραφίες τα βρίσκετε ΕΔΩ.
Για τις 30 Νοεμβρίου 2017 αναβλήθηκε η δίκη του Ουαλίντ Τάλεμπ στο Πλημμελειοδικείο Πειραιά, λόγω απουσίας του συνόλου των μαρτύρων κατηγορίας και του ενός εκ των συνηγόρων πολιτικής αγωγής. Θυμίζουμε ότι ο αρτεργάτης Ουαλίντ Τάλεμπ βρέθηκε στο εδώλιο του Πλημμελειοδικείου Πειραιά έπειτα από μήνυση για κλοπή από τους τελεσίδικα καταδικασμένους βασανιστές του Γιώργο & Σταμάτη Σγούρδα, Φρέντερικ Ζότο και Γιώργο Ζαχαριάδη. Στο πλευρό του Ουαλίντ στάθηκαν, για άλλη μια φορά, αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι. ΣΧΕΤΙΚΑ.
Εργοδοτική τρομοκρατία στο κατάστημα HOT HOT Burger στη Νέα Φιλαδέλφεια. Όπως καταγγέλλει η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων οδηγών Δικύκλου ο εργοδότης επιτέθηκε φραστικά σε εργαζόμενο διανομέα, επειδή διεκδικούσε τα δικαιώματα του, με χυδαιότητες και στη συνέχεια κινήθηκε απειλητικά εναντίον του λέγοντας πως «θα τον θάψει και θα τον πιστολιάσει». Η ΣΒΕΟΔ καλεί σε συγκέντρωση – μικροφωνική την Κυριακή 18 Μάη, στις 19:30 στην πλατεία Πατριάρχου, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αναλυτικά για το θέμα μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.
Απόφαση να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους πήραν την περασμένη εβδομάδα οι εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο «Athens Ledra». Σε πρόσφατη γενική συνέλευση οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να αποχωρήσουν από το ξενοδοχείο, στο οποίο παραμένουν εδώ και ένα χρόνο, και να παραδώσουν το κτίριο στους προσωρινούς τους ιδιοκτήτες, συνεχίζοντας με άλλους τρόπους να διεκδικούν τα δεδουλευμένα και τις θέσεις εργασίας τους. Την Παρασκευή 9 Μάη κατέθεσαν μαζικά αγωγές ενάντια στην εργοδοσία.
Συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εργασίας πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 6 Μάη από τους εργαζόμενους της εταιρείας «Πήγασος»(συμφερόντων Μπόμπολα). Επίσης την Παρασκευή 9 Ιούνη οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από το υπουργείο καθώς είχε οριστεί τριμερής συνάντηση. Υπενθυμίζεται ότι διεκδικούν εξόφληση των δεδουλευμένων 5 μηνών, αλλά και να μη χαθούν θέσεις εργασίας.
24ωρη απεργία πραγματοποίησαν όμως και οι δημοσιογράφοι, διοικητικοί υπάλληλοι και τεχνικοί, οι οποίοι εργάζονται στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ», από τις 6 π.μ. της Τρίτης, 6 έως τις 6 π.μ. της Τετάρτης, 7 Ιούνη. Η απεργία πραγματοποιήθηκε για την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών δύο μηνών.
Συνέχισαν και την περασμένη εβδομάδα την απεργία τους οι μετανάστες εργαζόμενοι στο εργοστάσιο ειδών συσκευασίας «Κώστας Γεωργίου ΑΕ».Στο πλαίσιο μάλιστα της απεργίας πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από το εργοστάσιο που βρίσκεται στην περιοχή των Οινοφύτων. Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν την Τετάρτη 31 Μάη, μια μέρα μετά την επίθεση που δέχθηκε συνάδελφός τους από τον εργοδότη. Οι εργαζόμενοι και το κλαδικό συνδικάτο, εκτός από την ανάκληση της απόλυσης του συναδέλφου τους, διεκδικούν μία σειρά αιτήματα όπως ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Δείτε σχετικά ΕΔΩ.
Παράσταση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 9 Ιούνη στην πύλη του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου Κοζάνης πραγματοποίησαν εργαζόμενοι και κλαδικό συνδικάτο. Απαίτησαν να πάρει πίσω η εργοδοσία τις ποινές που επέβαλλε σε εργαζόμενους, οι οποίες προβλέπουν αργία μέχρι και δέκα ημερών για 8μηνίτες εργαζόμενους.. Οι εργαζόμενοι διώχθηκαν επειδή στις 11 Φλεβάρη 2017 συμμετείχαν σε παρέμβαση πριν τη συνέντευξη Τύπου του διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ.
Σε απόλυση εργαζόμενης από το κατάστημα της επιχείρησης «BED & BATH» στο Περιστέρι, προχώρησε το προηγούμενο διάστημα η εργοδοσία. Αφορμή στάθηκε η άρνησή της να υπογράψει τροποποιητική σύμβαση που θα μείωνε το ωράριό της από 8ωρο σε 4ωρο.Οστόσο η πραγματική αιτία ήταν η…ενοχλητικη για την εργοδοσία συνδικαλιστική δράση της εργαζόμενης.
Με αποχή από την εργασία τους απάντησαν οι 22 εργαζόμενοι της εταιρείας «Βιοκαλλιεργητές Σητείας» στις απολύσεις έξι συναδέλφων τους, που έγιναν από την εργοδοσία. Όπως καταγγέλλεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους και το κλαδικό συνδικάτο, οι απολύσεις, τα εξώδικα, η τρομοκράτηση τους και η δημιουργία απεργοσπαστικού μηχανισμού είναι πλέον καθημερινά. Δεν είναι δε τυχαίο, πως η απόπειρα της νέας διοίκησης της εταιρείας να δημιουργήσει κλίμα φόβου και αυταρχισμού στους εργαζόμενους, ξεκίνησε αμέσως μόλις έγινε προσπάθεια για την δημιουργία επιχειρησιακού σωματείου.
Παρέμβαση σε δύο υποκαταστήματα της εταιρείας Metro AEBE πραγματοποίησε την Τρίτη 6 Μάη, η αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας. Η συλλογικότητα συνέχισε τις παρεμβάσεις μετά τη δημοσιοποίηση καταγγελίας εργαζόμενης στην αλυσίδα λιανικού εμπορίου My Market. Η καταγγελία αυτή αφορά τη μη ανανέωση της σύμβασης εργασίας της εργαζομένης από την εταιρεία, εξ αιτίας της εγκυμοσύνης της, καθώς, εντελώς κατάμουτρα, της ανακοίνωσαν χωρίς καμιά άλλη αιτιολόγηση και χωρίς καμιά περιστροφή ότι χάνει τη δουλειά της και ότι, μόλις γεννήσει, μπορεί να ξαναστείλει το βιογραφικό της, αν θέλει, και τότε “θα δούμε” αν έχει δουλειά.
Εργοδοτική αυθαιρεσία στο εστιατόριο «το πενηνταράκι» στον Βύρωνα, καταγγέλλεται από την συλλογικότητα ΛΑΝΤΖΑ. Εξαντλητικά ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, πολυαπασχόληση εντός του καταστήματος ,υποδηλωμένη εργασία , απλήρωτα επιδόματα και αργίες εφαρμοζόταν χωρίς δισταγμό. Ο Γ.Κ εργαζόμενος στο εστιατόριο διεκδίκησε καλύτερους όρους εργασίας, αύξηση στο μεροκάματο αλλά και τη καταβολή των απλήρωτων επιδομάτων. Τα δίκαια αιτήματα του – αναφέρει η ανακοίνωση της συλλογικότητας – άφηναν παγερά αδιάφορη την ιδιοκτήτρια του εστιατορίου η οποία πέρα από όλα τα άλλα είχε αναγάγει την ανασφάλιστη εργασία σε επιστήμη καλύπτοντας ασφαλιστικές εισφορές μόνο για λίγες ώρες το μήνα παρά το γεγονός ότι ο Γ.Κ εργαζόταν το λιγότερο 8ώρο – πενθήμερο ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις των υπερωριών και της εργασίας χωρίς ρεπό. Ο εργαζόμενος, υποχρεώθηκε να αποχωρήσει από την δουλειά αλλά παρά τις πιέσεις και τους εκφοβισμούς δεν σταμάτησε να διεκδικεί τα απλήρωτα επιδόματα 2 ½ ετών καθώς επίσης και τα ένσημα που δικαιούται σύμφωνα με το χρόνο εργασίας. Ολόκληρη η ανακοίνωση-καταγγελία της συλλογικότητας βρίσκεται ΕΔΩ.
Η ΒΙΟΜΕ σε κίνδυνο, αναφέρει ανοιχτό κάλεσμα της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Βιο.Με Αθήνας, σε συνέλευση ενημέρωσης για τις νέες απειλές που αντιμετωπίζει η αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ και για συνδιοργάνωση δράσεων υπεράσπισης του εγχειρήματος και του αγώνα των εργαζομένων του. Η συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 12 Ιουνίου, 18:00, στο χώρο της ΒΙΟΜΕ στην Αθήνα, Ψαρών 33, στο Περιστέρι. Μπορείτε να δείτε περισσότερα ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Στην Λαμία: Τραυματίστηκε σοβαρά ντελιβεράς, από όχημα που ξεπάρκαρε, δίχως να νοιαστεί ο οδηγός του οχήματος. Ο εργαζόμενος χτύπησε σοβαρά στο πόδι και από καθαρή τύχη-και από το γεγονός ότι φορούσε κράνος- δεν είχαμε χειρότερη έκβαση. Για εμάς και σε αυτή την περίπτωση έχουμε εμφανέστατα μια απόπειρα εργοδοτικού εγκλήματος, καθώς οι πιεστικές συνθήκες δουλειάς και η έλλειψη χορήγησης ειδών προσωπικής ασφαλείας, αυξάνουν ολοένα τα εργατικά “ατυχήματα” στον κλάδο των εργαζόμενων οδηγών δικύκλου.
Δύο ακόμα απόπειρες εργοδοτικών δολοφονιών σημειώθηκαν σε Πτολεμαΐδα και Μελίτη την προηγούμενη εβδομάδα. Συγκεκριμένα, την Τρίτη 6/6, ένας 49χρονος οδηγός φορτηγού οχήματος ιδιωτικής εταιρείας μεταφορών, από την Κοζάνη, μετά την απόθεση λιγνίτη στην αυλή του ΑΗΣ Μελίτης, τραυματίστηκε με αποτέλεσμα να προκληθούν κατάγματα γνάθου και προσώπου. Την επαύριον του ατυχήματος στην Πτολεμαΐδα (την Τετάρτη 7/6), ένας εργάτης στη RECO BETON, στο εργοτάξιο κατασκευής της Μονάδας ΑΗΣ «Πτολεμαΐδα V», τραυματίστηκε σοβαρά στον ώμο και το ισχίο, καθώς βρέθηκε στο κενό όταν φορτίο γερανού προσέκρουσε πάνω στην πλατφόρμα στην οποία βρισκόταν. Η εντατικοποίηση και οι δύσκολες συνθήκες δουλειάς χωρίς διακοπή, η έλλειψη μέτρων ασφαλείας και ατομικών μέσων προστασίας ήταν σύμφωνα με καταγγελίες οι αιτίες των δύο νέων παρ’ ολίγον δολοφονιών. Και όλα αυτά εννοείται όπως πάντα στον βωμό του κέρδους, των αφεντικών.
Αυξήθηκαν οι εργοδοτικές δολοφονίες – τα εργατικά “ατυχήματα” όπως τα αναφέρουν οι επιθεωρητές εργασίας- στην χώρα το 2017.Ειδικότερα, το 2016, είχαμε, στο πρώτο τρίμηνο, 1.421 δηλωθέντα εργατικά “ατυχήματα” σε όλη τη χώρα, ενώ, για το 2017, ανήλθαν στα 1.608, και τα δυσοίωνα στοιχεία αναφέρουν ότι αναμένεται να ξεπεράσουν τα 7000! Για άλλη μία φορά θα το πούμε: Δεν είναι ατυχήματα δεν έχουμε αυταπάτες, κράτος και αφεντικά, δολοφονούν εργάτες.
Με στάση εργασίας απάντησαν την Παρασκευή 2 Ιούνη οι εργαζόμενοι στις απολύσεις δύο συναδέλφων τους από την επιχείρηση «Intrasoft International» στη Θεσσαλονίκη. Η εργοδοσία τους απέλυσε, επικαλούμενη ότι δεν είχαν καλά αποτελέσματα στην «αξιολόγηση» που τους είχε κάνει…Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο συνδικαλιστικές διώξεις αφού εκτός από εργαζόμενοι ήταν και μαχητικοί συνδικαλιστές.
Προβολή την Τετάρτη 14 Ιούνη στις 8:30 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου διοργανώνει η ΕΣΕ – Ρεθύμνου. Θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ του Λεωνίδα Βαρδαρού «LUDLOW: Οι Έλληνες στους πολέμους του άνθρακα» (2016, διάρκεια: 70΄).Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στην άγνωστη ιστορία των ελλήνων ανθρακωρύχων, οι οποίοι πήραν τα όπλα μετά τη σφαγή του Λάντλοου στο Κολοράντο (Η.Π.Α. 1914). Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στους Κρήτες ανθρακωρύχους και τις οικογένειές τους, οι οποίοι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εξέγερση που ακολούθησε τη σφαγή. Επίσης γίνεται αναφορά και στον Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη), συνδικαλιστή που δολοφονήθηκε από τις παραστρατιωτικές ομάδες των ιδιοκτητών των ορυχείων και ο οποίος κατάγεται από την Λούτρα του Ρεθύμνου. Μετά την προβολή θ’  ακολουθήσει συζήτηση.
Τέλος δύο ειδήσεις που αφορούν τις «ελαστικές» μορφές εργασίας και την ανεργία. Με καθεστώς μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασίας έγιναν σχεδόν η μία στις δύο προσλήψεις για το Μάιο του 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία του συστημικού εργαλείου «Εργάνη». Αναλυτικότερα σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος ,από τις 264.584 νέες προσλήψεις που έγιναν το Μάιο το 37,17% (98.350) των προσλήψεων έγιναν με καθεστώς μερικής απασχόλησης, το 12,08% (31.973) με καθεστώς εκ περιτροπής απασχόλησης και μόλις το 50,75% (134.264) με καθεστώς πλήρους απασχόλησης. Συνολικά το πρώτο πεντάμηνο του 2017, από τις νέες προσλήψεις που έγιναν, μόνο το 49,75% ήταν συμβάσεις με πλήρη απασχόληση, ενώ οι «ευέλικτες» συμβάσεις ανέρχονται στο 50,25%: Το 36,90% αφορούν συμβάσεις με μερική απασχόληση και το 13,35% με εκ περιτροπής εργασία. Επιπλέον 2.403 συμβάσεις με πλήρη απασχόληση μετατράπηκαν σε μερική, ενώ ακόμα 1.209 συμβάσεις από πλήρη απασχόληση μετατράπηκαν σε εκ περιτροπής εργασία με ή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου.
Σε 22,5% υπολογίζει η ΕΛΣΤΑΤ το ποσοστό της επίσημης ανεργίας το Μάρτη του 2017 και σε 1,068 εκατομμύρια άτομα τον αριθμό των ανέργων. Η επίσημη ανεργία υπολογιζόταν στο 22,9% το Φλεβάρη του 2017 και στο 23,8% το Μάρτη του 2016.Στις ηλικιακές ομάδες, το υψηλότερο ποσοστό (46,6%) καταγράφεται στις ηλικίες 15 – 24 ετών και ακολουθούν οι ηλικίες 25 – 34 ετών (29,5%). Γεωγραφικά τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας καταγράφονται στην περιφέρεια Ήπειρος – Δυτική Μακεδονία (27,4%) και ακολουθεί η περιφέρεια Πελοπόννησος – Δυτική Ελλάδα – Ιόνια Νησιά (23,3%). Στην Αττική το ποσοστό της επίσημης ανεργίας φτάνει το 21,8%.