Βρισκόμαστε στην κόψη της ιστορίας. Η παγκόσμια κρίση της πανδημίας Covid 19 θα
διδάσκεται στις επόμενες γενεές όπως διδαχτήκαμε εμείς για τους δύο παγκόσμιους
πολέμους, την μεσαιωνική πανώλη, την αποικιοκρατία, και πώς αυτά διαμόρφωσαν
την κοινωνία. Σε κάθε κρίση,το κεφάλαιο ήταν αυτό που πάντα επωφελούνταν, ρίχνοντας
το βάρος στους ώμους της εργατικής τάξης, και βγάζοντας κέρδη πατώντας κυριολεκτικά επί
πτωμάτων.
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις μαθηματικών ή στατιστικής για να μπορέσουμε να
πούμε ότι η πιθανότητα να πληρώσει ΚΑΙ αυτήν την κρίση ο λαός θέλουν να αγγίξει το 100%.
Τα αφεντικά βρήκαν και πάλι την ευκαιρία να πιπιλίσουν τις αγαπημένες τους καραμέλες:
“Δεν έχει δουλειά το μαγαζί και μπαίνουμε μέσα”, “Αναγκαστικά θα πρέπει να δουλέψεις με
μισά ένσημα για τώρα, γιατί δεν βγαίνει αλλιώς”, “Λίγο υπομονή να περάσει και αυτή η κρίση
και ο μισθός σου θα ανέβει πάλι”, “Είμαι φίλος σου και ξέρεις ότι σε νοιάζομαι αλλά δυστυχώς
είναι δύσκολα τα πράγματα” και λοιπές φανφάρες που όλοι ξέρουμε και σιχαινόμαστε.
Έτσι, ήδη κατά τη διάρκεια της καραντίνας αλλά και μετά το πέρας της, η εργοδοτική
αυθαιρεσία βρήκε και πάλι γόνιμο έδαφος για να ανθίσει, με ελαστικοποίηση ωραρίων,
μειώσεις μισθών, εντατικοποίηση, απολύσεις, αδήλωτη εργασία, και παράληλα χωρίς τα
απαραίτητα μέτρα υγιεινής. Όλα αυτά βέβαια με την απαραίτητη βοήθεια της κυβέρνησης, η
οποία με ΠΝΠ, από τη μία στραγγάλιζε τα εργατικά δικαιωματά μας (μειώσεις μισθών, εκ
περιτροπής εργασία) και απ’ την άλλη δώριζε εκατομμύρια στο κεφάλαιο. Όπως τα 20 εκτ. που
δόθηκαν στα ΜΜΕ ώστε η νομιμοποίηση της κρατικής και εργοδοτικής αυθαιρεσίας να
ριζώσει καλά μέσα στο κεφάλι του κάθε πολίτη.
Το θανάσιμο αμάρτημα της νέας εποχής είναι η μάζωξη σε πλατείες όπου υπάρχει
κίνδυνος διάδωσης του ιού των ανατρεπτικών ιδεών και της αμφισβήτησης, γι’αυτό δεν έγινε
κάποια παρέμβαση στα εγκαίνια της Ομόνοιας ή στην κιτς “συναυλία” της Πρωτοψάλτη πάνω
σε φορτηγό. Αυτός είναι ο λόγος που η κυβέρνηση δίνει κονδύλια ύψους 34 εκατ. για τον
εξοπλισμό των ΜΑΤ, ‘βοηθώντας’ έτσι τους απειθείς και τους αντιφρονούντες να μείνουν
καθαροί από την αμαρτία, συντάσσοντας την νέα Οργουελική κανονικότητα ενώ κονδύλια για
ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, της παιδείας, των ανέργων, των απόρων, των
μεταναστών είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα.
Μπροστά στην νέα δυστοπία και την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας που
κερδήθηκαν με αίμα έπειτα από χρόνιους αγώνες η απάντηση μας είναι:
ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ!
Οι εργαζόμενοι/ες πρέπει να βγούμε στην αντεπίθεση. Να παλέψουμε αποφασιστικά
για συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες
μας.Η οργάνωση στους χώρους δουλειάς είναι μονόδρομος, ώστε, όχι μόνο να σταματήσουμε
την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, αλλά να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας ανήκει.
Συμμετέχουμε στην Εργατική Διαδήλωση Αντίστασης και
Διεκδίκησης, την Τρίτη 23 Ιούνη στις 7μμ από τα Χαυτεία
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας
