Στις 9/11 απεργούμε για το ψωμί και την αξιοπρέπεια μας. Απεργούμε όχι μαζί αλλά κόντρα στο μαφιόζικο μηχανισμό της ΓΣΕΕ που κήρυξε απεργία αφού πρώτα έβαλε την υπογραφή της στην εργασιακή ειρήνη ως κοινωνικός εταίρος του ΣΕΒ και των υπόλοιπων οργανώσεων των αφεντικών. Από το 2008 και μετά η επίθεση των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας στην εργατική τάξη είναι συνεχής και ανελέητη. Και είναι γνωστό ότι το νομοσχέδιο Χατζηδάκη δε θα είναι το τέλος αυτής της επίθεσης αλλά η αρχή ενός νέου γύρου αντεργατικών μέτρων μετά τις εκλογές αφού όποια κυβέρνηση κι αν εκλεγεί θα έχουμε ένα νέο γύρο μέτρων λιτότητας με αφορμή τον πόλεμο και τη διεθνή οικονομική κρίση. Ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει το 12%, οι τιμές σε όλα τα βασικά αγαθά στέγαση, τρόφιμα, ρεύμα, καύσιμα, κλπ. αυξάνονται ενώ οι μισθοί παραμένουν σε επίπεδα επιδομάτων και ο συνδικαλισμός επιχειρείται να τεθεί εκτός νόμου με τη βούλα του ν.Χατζηδάκη (και όλων των προηγούμενων αντεργατικών νόμων).
Το υπάρχον εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που σε πραγματικά ποσοστά δεν περιλαμβάνει πάνω από το 6% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα είναι είτε ανοικτά εργοδοτικό όπως η ΓΣΕΕ είτε αδύναμο και ανοργάνωτο. Αν θέλουμε να έχουμε πιθανότητες έστω και για μια αμυντική νίκη απέναντι στα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν αλλά και στα επόμενα που είναι προ των πυλών χρειάζεται να χτίσουμε από το μηδέν ένα νέο εργατικό κίνημα. Ένα κίνημα όπου το σύνολο των αποφάσεων θα λαμβάνονται από τους οργανωμένους στα συνδικάτα εργάτες κι εργάτριες και όχι από τις συνδικαλιστικές και κομματικές μαφίες και γραφειοκρατίες. Και δεν έχουμε άπειρο χρόνο για να το κάνουμε αυτό. Η συζήτηση για τη συγκρότηση μιας ξεχωριστής από τη ΓΣΕΕ τριτοβάθμιας συνομοσπονδίας εργαζομένων που θα λειτουργεί ταξικά και αμεσοδημοκρατικά πρέπει να ανοίξει άμεσα. Και πρέπει να ανοίξει και μέσα στους χώρους δουλειάς τις γειτονιές και τα πανεπιστήμια αλλά και μέσα στο ελευθεριακό και γενικότερα το αντικαπιταλιστικό κίνημα.
Χρειαζόμαστε μια συνολική στρατηγική που με αφετηρία την απεργία της 9/11 να βάλει ως πρώτη προτεραιότητα το αμέσως επόμενο διάστημα τη συγκρότηση εργατικών επιτροπών, συνελεύσεων, ελευθεριακών σωματείων, κινήσεων γειτονιάς και φοιτητικών σχημάτων με ξεκάθαρα ταξικό και αντί-ΓΣΕΕ προσανατολισμό. Που να οργανώσει σε μια ενιαία επαναστατική συνομοσπονδία εργασίας όλο τον πλούτο των κινήσεων της βάσης που παραμένει μέχρι σήμερα ανοργάνωτος και διασκορπισμένος. Χρειάζεται να συναντηθούμε με τους αγώνες των μεταναστών και των μεταναστριών που δολοφονούνται στα σύνορα ή φυλακίζονται σε άθλια στρατόπεδα, με τους αγώνες των γυναικών και των λοατκι ατόμων για ισονομία και ελευθερία, με τους αγώνες των φοιτητών και των φοιτητριών ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία και την εκπαιδευτική απορρύθμιση, κλπ. Χρειαζόμαστε κοινότητες αλληλεγγύης και αγώνα που θα αναδείξουν όλο τον πλούτο και την πολυμορφία της εργατικής τάξης γιατί ό,τι έχουμε είμαστε εμείς και όταν το συνειδητοποιήσουμε μπορούμε να γίνουμε τα πάντα!
-ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ
-ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ
–ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας (Ε.Σ.Ε)
ese-ath@espiv.net