Γίνεται ο συνδικαλισμός να φοβίζει τα αφεντικά, να μεγαλώνει την δύναμη των εργαζόμενων και να αναγκάζει το κατασταλτικό σύστημα, δικαστικό και αστυνομικό, να αναλάβει δράση προς συμμόρφωση; Eίτε λέγεται Ελευθεριακός ή Αναρχοσυνδικαλισμός είτε Βάσης o πραγματικός συνδικαλισμός καθιστά τον ίδιο τον εργαζόμενο υπεύθυνο για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων του μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Με αυτοοργάνωση μέσα από σωματεία ή διακλαδικές συνελεύσεις και με όπλο την αλληλεγγύη ανάμεσα σε διαφορετικούς κλάδους δημιουργεί αγώνες μαχητικούς που δεν συμβιβάζονται. Αυτό ακριβώς φοβάται κάθε αφεντικό μικρό ή μεγάλο και για αυτό φτάνουν να απειλούν με μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση και εκβιασμό. Αυτή η δύναμη που έχουμε αναγκάζει το κράτος να ενεργοποιήσει εισαγγελείς και αστυνόμους υπό τις εντολές των εκάστοτε εργοδοτών.
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση των μαγαζιών «Βοτανοπωλείο» και «Σαλαντίν» στα Πετράλωνα και στον Κεραμεικό αντίστοιχα. Αφού απολύθηκαν 4 εργαζόμενοι για την συνδικαλιστική τους δράση στη συνέχεια στοχοποιήθηκε και το ίδιο το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων για τις δράσεις που οργάνωσε και την αλληλεγγύη που έδειξε. Στον αγώνα που ξεκίνησε το Σωματείο για την επαναπρόσληψη και την πληρωμή των δεδουλευμένων ανταποκρίθηκαν αρκετοί ακόμα εργαζόμενοι ειδικά του Σαλαντίν αφήνοντας την εργοδοσία μόνη της με μονόδρομο την επαναπρόσληψη. Κι όμως τα αφεντικά αποφάσισαν να αφήσουν άνεργους και τους υπόλοιπους 12 εργαζόμενους του μαγαζιού κλείνοντας το και πουλώντας το, ξεκινώντας και παράλληλα μια επίθεση με μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση και απόπειρα εκβιασμού. Οι μηνύσεις είχαν σαν στόχο όχι μόνο τους απολυμένους αλλά και επιπλέον μέλη του Σωματείου. Η εισαγγελία έκρινε πως η αλληλεγγύη και συνδικαλιστική δράση όχι μόνο δεν πρέπει να προστατεύονται αλλά πως θα πρέπει να τιμωρηθούν και παραδειγματικά. Το δικαστικό σύστημα με τις υποδείξεις της αστυνομίας προσπαθεί να αποδείξει πως η διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας μπορεί να διωχθεί ως «απόπειρα εκβίασης με σκοπό οικονομικό όφελος», η έκφραση της αλληλεγγύης να διωχθεί ως «απόπειρα πρόκλησης βλάβης» και η οργάνωση των εργαζομένων σε πραγματικά σωματεία ως «σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση».
ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΦΕΝΤΙΚΟ
ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΙΚΟ Ή ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟ ΤΣΙΡΑΚΙ ΤΟΥ
ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΣ
ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ