Οι ταξικοί αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι. Είναι δίκαιοι. Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωση της η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση-Ημαθίας, για την υπόθεση της Γενικής Ταχυδρομικής (ΓΤ). Η ανακοίνωση έχει ως εξής: Ο αγώνας για τους εργαζόμενους της Γενικής Ταχυδρομικής, αφού κατάφερε να πετάξει από πάνω του το βαρίδι του προδοτικού γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και να σταθεί στα δικά του πόδια, αφού πήρε τη νίκη στο δρόμο και στο δικαστήριο, μπαίνει τώρα στη φάση της ενορχηστρωμένης ανήθικης επίθεσης για την εξόντωση της βάσης του. Στις 12 Γενάρη 2017 δικάζονται μηνύσεις της ΓΤ κατά οχτώ εργαζόμενων, πρώην και νυν, αλληλέγγυων από το Αιγάλεω και μελών της Συνέλευσης Βάσης Οδηγών Δικύκλου. Τέλη του 2012 η εταιρεία μεθοδεύει το θάψιμο χρεών σε νέο επιχειρησιακό σχήμα και εκβιάζει ουσιαστικά εργαζόμενους να αποχωρήσουν οικειοθελώς και χωρίς αποζημίωση. Στις κινητοποιήσεις που καλούνται το Νοέμβρη τόσο από το κλαδικό, όσο και από το επιχειρησιακό σωματείο, αιτούμενο είναι όχι τα χρωστούμενα στους εργαζόμενους αλλά η διάσωση της εταιρείας. Στη λήξη 4-ωρης στάσης εργασίας στις 7/12/2012 η εταιρεία απαντάει με κλείδωμα του καταστήματος (lock-out), οι εργαζόμενοι στέκονται εκεί να το εμποδίσουν, η δικηγόρος της ΓΤ τους μηνύει και ο εργατοπατέρας της κλαδικής υπογράφει στο αστυνομικό τμήμα δήλωση-προδοσία του αγώνα. Μετά από αυτά εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι έρχονται συνεχίζουν τον αγώνα από τα κάτω μαζί με τη Συνέλευση Βάσης Οδηγών Δικύκλου. Συνεχίζουν να αγωνίζονται μαζί και η συνεργασία αυτή έχει μετατραπεί σε εξελισσόμενη σχέση ταξικής συνδιαμόρφωσης, αλληλοεκτίμησης και αλληλεγγύης. Το δικαστήριο του Νοέμβρη του 2013 δικαιώνει πλήρως όσους στάθηκαν όρθιοι απέναντι σε αφεντικά και τσιράκια, καθώς (α) αναγνωρίζει ότι η διάδοχη εταιρεία συνεχίζει να κουβαλάει το χρέος και (β) οι εργαζόμενοι σωστά έκαναν κατάληψη για να περιφρουρήσουν την εργασία τους. Κι εκεί που θα περίμενε κανείς να σταματήσουν οι διώξεις, το πάθος για πιο πολλά κέρδη μένει άσβηστο κι η δίψα για εκδίκηση ενός αγώνα που κερδίζεται τους ωθεί να συνεχίσουν τον ανήθικο πόλεμο με νέες μηνύσεις. Μεθαύριο δικάζουν πάλι αυτούς που ζητούν τα αυτονόητα: α) να δοθεί ο μισθός της επιχειρησιακής σύμβασης και στους 2500 εργαζόμενους της Γενικής Ταχυδρομικής, β) να πληρώνει εταιρικά δίκυκλα και μέσα ατομικής προστασίας σε όλους τους οδηγούς και γ) να καταβάλει βαρέα κι ανθυγιεινά ένσημα. Δικάζουν όσους γυρνάν την πλάτη στον πουλημένο συνδικαλισμό για να οργανώσουν τον δικό τους ξεκάθαρο αγώνα σε σωματεία βάσης, χωρίς προέδρους, διοικητικά συμβούλια και κλειστές διαδικασίες. Όσους επιλέγουν να συνεννοούνται με τους συναδέλφους τους ως ίσοι προς ίσους στη συνέλευση του σωματείου τους για να οργανώσουν την πάλη της δικιάς τους τάξης και κάνουν πράξη ότι πρέπει για να κερδίσουν το δίκιο τους. Εμείς ως εργαζόμενοι από την Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση στεκόμαστε, όπως οφείλουμε, μαζί τους και σ’ αυτό τον σκόπελο. Γιατί κάθε αγώνας ταξικός ενάντια στους καταπιεστές μας είναι αγώνας δίκαιος.
Mαζική παράσταση διαμαρτυρίας, έγινε την Παρασκευή 13 Γενάρη στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης ύστερα από κάλεσμα της Συνέλευσης των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ, απαιτώντας την ακύρωση του πλειστηριασμού του οικοπέδου του εργοστασίου. Το κάλεσμα μεταξύ άλλων ανέφερε: Απαιτούμε τα οικόπεδα και τα κτήρια που λειτουργούσε η ΒΙΟΜΕ ΑΕ και σήμερα φυλάσσουμε εμείς οι Εργαζόμενοι του Σωματείου Εργαζομένων ΒΙΟΜΕ να εξαιρεθούν από τον πλειστηριασμό και να αποδοθούν για χρήση στην ΣΕ ΒΙΟΜΕ. Για να συνεχίσουμε να παράγουμε προϊόντα χρήσιμα για την κοινωνία εκεί που τα αφεντικά μας παρήγαγαν μόνο παχυλές καταθέσεις στο εξωτερικό και χρέη προς εργαζόμενους, ΙΚΑ και Εφορία. Για να συνεχίσουμε να βιοποριζόμαστε έστω με τα μικρά μεροκάματα που διασφαλίζουμε και να μην πέσουμε και εμείς και οι οικογένειες μας στην εξαθλίωση και την κατάθλιψη της ανεργίας. Για να συνεχίσουμε να αποδεικνύουμε καθημερινά, όπως κάνουμε τα τελευταία 4 χρόνια ότι εμείς οι εργαζόμενοι μπορούμε να τα καταφέρνουμε ακόμη και εκεί που δεν μπορούν οι επιχειρηματίες και τα αφεντικά. Καλούμε κάθε αγωνιζόμενο εργαζόμενο, άνεργο, νεολαίο συνταξιούχο να μας συμπαρασταθεί στο δίκαιο αίτημά μας και να μας βοηθήσει να αποτρέψουμε την καταστροφή του εργοστασίου που με τόσο κόπο έχουμε κρατήσει «ζωντανό» όλα αυτά τα χρόνια
Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ημαθίας συμμετείχε στο κάλεσμα για συγκέντρωση των αντιφασιστών-αντιφασιστριών στην πλατεία Ωρολογίου της Βέροιας, το Σάββατο 14-1.Οπως ανέφερε η ΕΣΕ-Ημαθίας στο κάλεσμα της: για να μην αφήσουμε εκατοστό χώρο στους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Φασίστες, Σεξιστές, τσιράκια των αφεντικών, πίσω στις τρύπες σας. Εργαζόμενες κι εργαζόμενοι όλοι και όλες στο δρόμο. Μαχητικός προλεταριακός αντιφασισμός παντού.
Κάτι βρωμάει στο νησί: είναι η εργασιακή εκμετάλλευση παρέα με την κουλτούρα του βιασμού, αναφέρει σε ανακοίνωση της η αναρχική συλλογικότητα Οκτάνα για την καταγγελία, που έκαναν πριν λίγες ημέρες δύο εργαζόμενες στο Λασίθι για σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο της δουλειάς τους. Σταχυολογούμε δύο αποσπάσματα από το εκτενές για την εργασιακή πραγματικότητα -και όχι μόνο-στην Κρήτη, της Οκτάνας: Πριν από λίγες μέρες, δύο εργαζόμενες κατήγγειλαν στο Εργατικό Κέντρο Λασιθίου, ότι δέχθηκαν σεξουαλικές προτάσεις-παρενοχλήσεις προκειμένου να προσληφθούν ή να μην απολυθούν. Φυσικά δεν είναι οι μόνες που έχουν βιώσει κάτι τέτοιο, απλά οι συγκεκριμένες βρήκαν το θάρρος να το καταγγείλουν/…/ Οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις γυναικών εργαζομένων δεν θα μείνουν αναπάντητες. Πρέπει όσες εργαζόμενες βιώνουν αντίστοιχα περιστατικά να τα καταγγέλλουν στα ΕΚ, τα σωματεία και τις συλλογικότητες της περιοχής τους. Να αντιδρούν, να μιλάνε και να ξέρουν ότι δεν είναι μόνες. Το λιγότερο που είχε να κάνει το Εργατικό Κέντρο Λασιθίου ήταν να βγάλει στη φόρα τα ονόματα των αφεντικών-νταβατζήδων και όχι να τους προσφέρει έμμεσα συγκάλυψη. Ο πρόεδρος του ΕΚΛ το είπε καθαρά, «εμείς ξέρουμε αλλά όταν δεν έχουμε επώνυμες καταγγελίες δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι». Από τους πρασινοφρουρούς των Εργατικών Κέντρων όμως δεν περιμέναμε τίποτα παραπάνω. Την απάντηση θα τη δώσουμε εμείς, ο κόσμος της εργασίας και του αγώνα.
Εν τω μεταξύ άνανδρη επίθεση δέχθηκε εργαζόμενη και συνδικαλίστρια στο Ηράκλειο Κρήτης, από εργοδότη επιχείρησης πρατηρίων υγρών καυσίμων, μέσα στην Επιθεώρηση Εργασίας Ηρακλείου, σε τριμερή συνάντηση, την Πέμπτη 12 Γενάρη. Ο θρασύδειλος εργοδότης επιτέθηκε στην εργαζόμενη μέσα στο γραφείο του επιθεωρητή, χτυπώντας τη στο πρόσωπο αρκετές φορές μέχρι να προλάβει να ακινητοποιηθεί από το προσωπικό της Επιθεώρησης Εργασίας. Ο εργοδότης-«κουτσαβάκι»,οδηγήθηκε στο αυτόφωρο.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια στα Χανιά, θα γίνει την τετάρτη 18 Γενάρη για την εκδίκαση της εργατικής διαφοράς, της υπόθεσης “Κουτουρούκι”. Συγκεκριμένα την τετάρτη 18 Γενάρη στις 9:00 εκδικάζεται στο μονομελές πλημμελειοδικείο Χανίων, η εργατική διαφορά (επιθεώρηση εργασίας) για τα δεδουλευμένα που διεκδικούν, οι πρώην εργαζόμενοι της υπόθεσης “Κουτουρούκι”. Η δίκη μετά από δύο αναβολές λόγω της απεργίας των δικηγόρων, αναμένεται να πραγματοποιηθεί.
Απεργία στον κλάδο του εμπορίου και εργατική διαδήλωση στα Χαυτεία, στην Αθήνα, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 15/1,ύστερα από σχετικό κάλεσμα από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια. Όπως ανέφερε το σχετικό κάλεσμα: Ούτε 52,ούτε 10,καμμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά, τα εργατικά συμφέροντα βάζουμε μπροστά, δεν δουλεύουμε, δεν ψωνίζουμε. Δείτε το κάλεσμα και την αφίσα του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια ΕΔΩ και της συλλογικότητας ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ-ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑ ΕΔΩ. Αξίζει να σημειωθεί πως και η ΟΙΥΕ-κάτω από την πίεση των εργαζομένων και των συλλογικοτήτων, είχε αποφασίσει την πραγματοποίηση 24ωρης Πανελλαδικής Απεργίας στο Εμπόριο την Κυριακή 15 Γενάρη 2017, ημέρα όπου τα καταστήματα ήταν ξανά ανοικτά.
Στην Θεσσαλονίκη πορεία ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία πραγματοποιήθηκε στις 15 Γενάρη, ύστερα από κάλεσμα που έκανε ο Συντονισμός ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και τα «απελευθερωμένα» ωράρια. Το κάλεσμα ανέφερε: ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ. Τον Ιούλιο του 2013 που ψηφίζεται, ως κομμάτι του δεύτερου μνημονίου, το πολυνομοσχέδιο -διακαής πόθος των μεγάλης μερίδας των ντόπιων αφεντικών- για την λειτουργία των καταστημάτων για 7 Κυριακές, γίνεται η αφετηρία για τον τωρινό κύκλο αγώνων αλληλέγγυων και εργαζομένων στο εμπόριο. Εδώ και τρία χρόνια λειτουργεί ο συντονισμός δράσης ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία στη Θεσσαλονίκη και είναι παρών κάθε φορά που τα μαγαζιά ανοίγουν την Κυριακή. Με δράσεις στα μεγάλα εμπορικά κέντρα Cosmos και One Salonica, με συνεχόμενα μοιράσματα κειμένων στους εργαζόμενους και με αποκλεισμούς κάθε Κυριακή στα εμπορικά μαγαζιά του κέντρου της πόλης, προσπαθούμε να αναχαιτίσουμε έμπρακτα τις ορέξεις του κάθε αφεντικού που θεωρεί τον εργαζόμενο αναλώσιμο. Ο αγώνας κατά της κυριακάτικης εργασίας δεν είναι ένας απλός αμυντικός αγώνας, και ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο ως τέτοιος. Το μέτρο αυτό εφαρμόζεται στα πλαίσια της εντατικοποίησης της εργασίας σε περιόδους κρίσης. Η συνεχόμενη ροή καταναλωτών δημιουργεί μεγαλύτερο φόρτο εργασίας όχι μόνο στους εργαζόμενους στο εμπόριο, αλλά και στους εργαζόμενους και σε άλλους κλάδους όπως πχ στον επισιτισμό. Η αναγγελία νέων θέσεων εργασίας που θα φέρει το μέτρο είναι ουσιαστικά ψεύτικη, αφού θα πρόκειται κυρίως για συμβάσεις μιας μέρας, πράγμα που γίνεται ήδη κατά κόρον σε σουπερμάρκετ και πολυκαταστήματα. Ουσιαστικά το εμπόριο είναι η αφετηρία αυτού του μέτρου και στο μέλλον σκοπεύουν να το εφαρμόσουν σε όλους τους κλάδους, με σκοπό η Κυριακή να είναι μια πλήρως εργάσιμη μέρα. Την ίδια στιγμή εργατικά δικαιώματα καταργούνται το ένα πίσω από το άλλο, η μαύρη ανασφάλιστη εργασία γίνεται σιγά-σιγά κανόνας, τα ωράρια «ελαστικοποιούνται» ώστε να βολέψουν τα συμφέροντα των αφεντικών, η “κοινωφελής” εργασία και τα voucher επεκτείνονται και ενώ πλέον είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε ως τα 67 για να βγούμε σε σύνταξη πείνας, η υποτίμηση της εργασιακής μας δύναμης με την παράλληλη αύξηση του κόστους ζωής δεν λέει να σταματήσει. Ο χειμώνας που μπήκε έχει ήδη ξεκινήσει με πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και ιδιωτικοποιήσεις του νερού, του ρεύματος, δημόσιων χώρων και υπηρεσιών, ενώ ετοιμάζεται για τους επόμενους μήνες νέο νομοσχέδιο που θα αφορά τις εργασιακές σχέσεις και στο οποίο, η Ε.Ε., η Ε.Κ.Τ., το Δ.Ν.Τ., το E.S.M. αλλά και το ντόπιο κεφάλαιο (ενώσεις βιομηχάνων, εμπόρων, επιχειρηματιών, εφοπλιστών) ζητάν, και προβλέπουμε, χωρίς να έχουμε ιδιαίτερες μαντικές ικανότητες, ότι θα καταφέρουν, να μικρύνει κι άλλο ο κατώτατος μισθός, να καταργηθούν τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, να θεσμοθετηθεί και να διευρυνθεί η part-time εργασία, να απελευθερωθούν οι απολύσεις, να μπει φρένο στο δικαίωμα στην απεργία. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να έχουμε αυταπάτες, να αναβάλουμε και να αναθέτουμε τους αγώνες που οφείλουμε να δώσουμε εμείς οι ίδιοι και ξέρουμε πως τόσο η κάλυψη των υλικών και πνευματικών μας αναγκών μέσα σε μια περίοδο κρίσης, όσο και γενικότερα ο μετασχηματισμός της κοινωνίας επέρχεται μέσω της δράσης. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο για να μπορέσουμε οι εργαζόμενοι να υψώσουμε ανάστημα θα πρέπει να ενωθούμε, να οργανωθούμε, να παλέψουμε. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε ως εργαζόμενοι και εργαζόμενες είναι πως όλοι οι αγώνες που κερδήθηκαν είναι αυτοί που υπήρχε ενότητα, αλληλεγγύη και οργάνωση. Ενότητα και αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων και οργάνωση μέσα από σωματεία στους χώρους εργασίας. Ο καθένας μόνος, είναι καταδικασμένος στην γκρίνια, στην περαιτέρω φτωχοποίηση, στην ηττοπάθεια, και ο μόνος τρόπος που μπορούμε να παλέψουμε αποτελεσματικά ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία είναι μέσα από τα συλλογικά εργαλεία οργάνωσης και αγώνα που δημιουργούμε οι ίδιοι οι εκμεταλλευόμενοι μέσα στο πεδίο της ταξικής πάλης. Στις 15 Ιανουαρίου, καλούμε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στο εμπόριο να στηρίξουν τη συγκέντρωση του συντονισμού και τους αποκλεισμούς καταστημάτων, για να σπάσουμε στην πράξη, για να σπάσουμε στο δρόμο, το νομοσχέδιο και τις ορέξεις των αφεντικών για δουλειά τις Κυριακές, για να υπερασπιστούμε μαχητικά την ανάγκη μας για ελεύθερο χρόνο. ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ.
O ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ – ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΥΒΨΧΑ) συμμετείχε με κοινό μπλοκ με άλλα εργατικά σωματεία στη διαδήλωση προς το κέντρο κράτησης μεταναστριών στο Ελληνικό, το Σάββατο 14/1. Λίγες μέρες πριν (σσ δελτίου: την Δευτέρα 9/1) προχώρησε σε σχετική εκδήλωση στα γραφεία του Συλλόγου, ενώ δημοσίευσε και την ακόλουθη ανακοίνωση: Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στις μετανάστριες «χωρίς χαρτιά» στο κέντρο κράτησης στο Ελληνικό και απαιτούμε την άμεση άρση της απαγόρευσης των επισκεπτηρίων και παράλληλα την άμεση απελευθέρωσή τους, και την κατάργηση όλων των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών. Ως εργαζόμενοι αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά ότι μέσα από το σχέδιο παρανομοποίησης των μεταναστών επιδιώκεται η ολοένα και ευχερέστερη εκμετάλλευση αυτού του πλέον ευάλωτου κομματιού της τάξης μας. Είναι μια ακόμα πτυχή της συνολικής επίθεσης που δεχόμαστε όλοι μας. Γι’ αυτό και αγωνιζόμαστε στο πλάι τους. Στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στις συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών του Ελληνικού (στο χώρο του πρώην ανατολικού αερολιμένα) -αποκλειστικά γυναικών, αλλά σε κάποιες περιστάσεις και ανήλικων παιδιών, ακόμα και βρεφών, τα τελευταία χρόνια-,αλλά και ενάντια στο ίδιο το καθεστώς του εγκλεισμού και της απέλασης των «χωρίς χαρτιά», δημιουργήθηκε το 2014 και η συλλογικότητα «Αλληλέγγυες-οι κρατουμένων στα Νότια».Από την πρώτη στιγμή διεκδικήθηκε και κερδήθηκε το δικαίωμα των αλληλέγγυων να επισκέπτονται τις κρατούμενες, να πληροφορούνται από τις ίδιες για τις συνθήκες διαβίωσης και το νομικό τους καθεστώς και να στηρίζουν τις διεκδικήσεις τους. Οι ελλείψεις σε φαγητό, θέρμανση, φάρμακα, γιατρούς ήταν και συνεχίζουν να είναι τραγικές ενώ οργιάζουν η αυθαιρεσία, η βία και η αδιαφορία. Ότι δηλαδή συμβαίνει σε όλες τις «μαύρες τρύπες» ανά την επικράτεια όπου κρατούνται μετανάστες, είτε λέγονται κέντρα κράτησης είτε «φιλοξενίας».Από το Σεπτέμβριο του 2016,ο διοικητής του κέντρου κράτησης έχει απαγορεύσει τα επισκεπτήρια στα μέλη της συλλογικότητας αυτής με την αιτιολογία ότι ξεσηκώνουν τις κρατούμενες και υποκινούν ταραχές. Μάλιστα έχει απορρίψει και σχετικά αιτήματα των κρατουμένων για να δέχονται επισκεπτήρια από μέλη της εν λόγω συλλογικότητας. Την ίδια ώρα, η πόρτα του επισκεπτηρίου είναι ανοιχτή σε διάφορες ΜΚΟ, που πέρα από τον απόλυτα αμφισβητούμενο ρόλο τους, επιχειρούν συστηματικά να κατευνάζουν τη δίκαιη οργή των κρατουμένων και να χειραγωγούν τις δίκαιες διεκδικήσεις τους. Είναι σαφές ότι αυτό που ενοχλεί την αστυνομία και τους πολιτικούς τους προϊστάμενους είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη στις έγκλειστες μετανάστριες και η δυναμική των σχέσεων που χτίζονται. Η απαγόρευση των επισκεπτηρίων είναι μια ακόμα πτυχή της καταστολής που έχει ξεκινήσει από αυτό το καλοκαίρι με συλλήψεις, διάλυση δομών αλληλεγγύης και εκκένωση καταλήψεων στέγης στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τη Θεσσαλονίκη. Ακόμα, είναι μια μικρή πτυχή της πολιτικής που ακολουθεί με συνέπεια το ελληνικό κράτος εδώ και χρόνια και που θέλει τους μετανάστες αόρατους, υποτιμημένους και απόλυτα διαχειρίσιμους, ως αποδέκτες της όποιας κρατικής «στήριξης» και όχι ως υποκείμενα που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Μέσα από διάφορες μάχες που έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια οι κρατούμενες μετανάστριες στο Ελληνικό έχουν αναδείξει ξεκάθαρα την ύπαρξή τους ως υποκείμενα αγώνα. Απεργίες πείνας, αποχές συσσιτίου, παραμονή στον χώρο προαυλισμού με τα στρώματά τους, έγγραφες ανακοινώσεις με αιτήματα, αλλά και τα ίδια τα συνθήματα και οι κραυγές των μεταναστριών όταν πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις αλληλεγγύης, συνθέτουν ένα σκηνικό δυναμικού αγώνα από τις ίδιες τις κρατούμενες. Αγώνα που οι ανθρωποφύλακες και οι πολιτικοί του προϊστάμενοι επιχειρούν να ανακόπτουν με κάθε μέσο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Σάναα Τάλεμπ από το Μαρόκο που στοχοποιήθηκε επειδή ξεκίνησε αποχή συσσιτίου όταν παρατάθηκε για πολλοστή φορά η κράτησή της. Αφού δεν κάμφθηκε από τις απειλές και την απομόνωση, προσπάθησαν να την εξαπατήσουν και να την απελάσουν παράνομα. Συνολικά έμεινε φυλακισμένη για 14 μήνες απλώς επειδή δεν είχε «χαρτιά» ενώ διώχθηκε και για απείθεια και φθορά ξένης περιουσίας επειδή αντιστάθηκε στην βίαιη απέλασή της. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως ο αγώνας για την αξιοπρέπεια και το πάθος για την ελευθερία δεν κάμπτονται από τις απειλές και τα αντίποινα των ανθρωποφυλάκων και δεν υποχωρούν απέναντι σε κανένα σχέδιο των εξουσιαστών. Τα προβλήματα ντόπιων και μεταναστών τα γεννά το καπιταλιστικό σύστημα μέσα από την άγρια εκμετάλλευση όλων μας και την επιβαλλόμενη εξαθλίωση και φτωχοποίηση. Δεν θα τα λύσει η κρατική ή η όποια παρακρατική διαχείριση του “μεταναστευτικού” που οι μόνοι της στόχοι είναι η δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων στα πρόσωπα των μεταναστών, η καταστολή των αντιστεκόμενων κομματιών της κοινωνίας και η μεθόδευση της περαιτέρω εκμετάλλευσης όλων μας. Αλλά μόνο η συμπόρευση όλων μας, ντόπιων και μεταναστών, στη βάση των κοινών μας συμφερόντων, μέσα από κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες και με την αλληλεγγύη. Καλούμε όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες μας, τα εργατικά σωματεία και τις εργατικές συλλογικότητες, όλο τον κόσμο του αγώνα, να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στις μάχες που δίνουν οι έγκλειστες μετανάστριες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και παντού, στο αίτημά τους για αξιοπρέπεια και ελευθερία. Να πολεμήσουμε ενάντια σε όσους προκαλούν την μετανάστευση και την προσφυγιά και ενάντια σε όσους εκμεταλλεύονται τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Απαιτούμε να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εγκλεισμού και κράτησης μεταναστών και να σταματήσουν οι απελάσεις. Να δοθούν άμεσα νομιμοποιητικά χαρτιά και ταξιδιωτικά έγγραφα σε όλους τους μετανάστες/πρόσφυγες και να εξασφαλιστεί η ελεύθερη και ασφαλής διαβίωση και μετακίνηση προς τον προορισμό της επιλογής τους. Τέλος, απαιτούμε την άμεση άρση της απαγόρευσης των επισκεπτηρίων στα κρατητήρια του Ελληνικού.
Και ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ) συμμετείχε, από κοινού με άλλα σωματεία, στη διαδήλωση στο κέντρο κράτησης μεταναστριών στο Ελληνικό, το Σάββατο 14 Ιανουαρίου. Το κάλεσμα του ΣΜΕΔ έλεγε: Καλούμε συναδέλφους και συναδέλφισσες, σωματεία, συλλογικότητες και όλο τον κόσμο που βιώνει την εκμετάλλευση και την εξαθλίωση να στηρίξει έμπρακτα τους αγώνες που γίνονται μέσα κι έξω από τα κελιά, τόσο στο Ελληνικό όσο και παντού, για αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Στις 17 Γενάρη θα γίνει τελικά η συγκέντρωση των εργαζομένων στις φαρμακοβιομηχανίες ημέρα κατά την οποία το κλαδικό συνδικάτο θα έχει συνάντηση με τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Η προγραμματισμένη συγκέντρωση για τις 10 Γενάρη αναβλήθηκε, καθώς ο ΣΦΕΕ επικαλέστηκε «λόγους υγείας και τεχνικά προβλήματα».
Με απόλυτη συμμετοχή των εργαζομένων στις εργολαβίες της ΛΑΡΚΟ πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 10 Γενάρη,48ωρη απεργία με αίτημα την «κατάργηση του σκλαβοπάζαρου όλων των εργολαβιών και ενσωμάτωση όλων των εργαζομένων στην ίδια την «ΛΑΡΚΟ» με σύμβαση αορίστου χρόνου. Η προγραμματισμένη για την Τετάρτη 11 Γενάρη συγκέντρωση αναβλήθηκε λόγω των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από την έντονη χιονόπτωση. Δείτε σχετικά ΕΔΩ.
Συγκέντρωση πραγματοποίησαν την Τρίτη 10/1 οι συμβασιούχοι του Δήμου Κορίνθου, ενάντια στις απολύσεις εργαζομένων με συμβάσεις, που πραγματοποίησε η δημοτική αρχή το προηγούμενο διάστημα. Επίσης οι συμβασιούχοι διεκδικούν την ανανέωση των συμβάσεων έως τέλη του 2017 και στη συνέχεια να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου.
Νέο εργατικό «ατύχημα»-για εμάς μια ακόμα απόπειρα εργοδοτικής δολοφονίας-σημειώθηκε την Πέμπτη 5/1στο εργοστάσιο της αρτοβιομηχανίας «Elbisco» στο Πικέρμι. Νεαρός εργάτης που δούλευε στην γραμμή παραγωγής τραυματίστηκε από τη συσκευαστική μηχανή, με αποτέλεσμα να χάσει δύο δάχτυλα. Να υπενθυμίσουμε πριν από λίγους μήνες είχε γίνει παρόμοιο «ατύχημα» στο ίδιο τμήμα, με αντίστοιχο τραυματισμό μιας εργαζόμενης. Και τα δύο «ατυχήματα» είναι απότοκα της εντατικοποίησης της δουλειάς, της έλλειψης μέτρων ασφαλείας και της πλημμελούς συντήρησης, των ούτως η άλλως παλιών μηχανημάτων.
Στο σχολείο που θέλουμε, το δημόσιο σχολείο της χειραφέτησης, κανένα παιδί δεν περισσεύει, ανακοίνωση της ΕΣΕ-Εκπαιδευτικών. Η ανακοίνωση επακριβώς λέει: Στην αρχή ήταν ένα προάστιο της Θεσσαλονίκης, ύστερα ένα χωριό στην Ήπειρο, τώρα μια μικρή πόλη της Ημαθίας. Ποια θα είναι η επόμενη μικρή ή μεγάλη τοπική κοινωνία που θα ξεράσει το ρατσιστικό της δηλητήριο σε βάρος των παιδιών των προσφύγων; Ποιοι θα είναι οι επόμενοι νοικοκυραίοι που θα φοβηθούν τον συγχρωτισμό των βλασταριών τους στο σχολείο με παιδιά που έφυγαν από εμπόλεμες ζώνες, διέσχισαν τη θάλασσα και βρέθηκαν να ζητούν άσυλο στοιβαγμένα στα στρατόπεδα εξαθλίωσης του πολιτισμένου κόσμου μας; Και πότε όλοι οι υπόλοιποι, όσοι αντιλαμβανόμαστε ότι ο εχθρός είναι αλλού, θα τους κλείσουμε οριστικά πίσω στις τρύπες τους; Σαν να μην έφταναν όλοι αυτοί, ακόμα και κάποιοι δάσκαλοι, η ντροπή του κλάδου, διατυμπανίζουν τις φασιστικές τους αντιλήψεις, κατεβαίνοντας για δεύτερη φορά σε συνδικαλιστικές εκλογές με εθνικιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζονται ανοιχτά από τη χ.α. Την ίδια στιγμή που η κρίση έγινε ευκαιρία για τα αφεντικά και το κράτος να ισοπεδώσουν τις εργατικές κατακτήσεις των τελευταίων 100 χρόνων, οι ρατσιστικές και φασιστικές αντιλήψεις διαχέονται σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ξυπνώντας τα πιο αντιδραστικά και χυδαία ένστικτα. Ο κοινωνικός εκφασισμός βολεύει τα αφεντικά, αφού κάποιοι άλλοι, οι πιο αβοήθητοι και κατατρεγμένοι, στοχοποιούνται ως υπεύθυνοι για τα κοινωνικά δεινά. Οι διαχωρισμοί με βάση το έθνος, τη φυλή, τη θρησκεία, τη σεξουαλική ταυτότητα είναι κατασκευασμένοι από τις εξουσίες ώστε να ξεχνάμε τη μόνη πραγματική σύγκρουση, την ταξική, τη σύγκρουση των εκμεταλλευόμενων με τους εκμεταλλευτές τους. Η αριστερή κυβέρνηση, απ’ τη μεριά της, όχι μόνο δεν συγκρούεται με τον ρατσιστικό οχετό των νοικοκυραίων, αλλά δείχνει να καθοδηγείται απ’ αυτόν ως προς τις αποφάσεις που λαμβάνει. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς την απόφαση τα παιδιά των προσφύγων να αποκλείονται από τη φοίτηση τόσο στο κλασικό όσο και στο ολοήμερο πρόγραμμα των δημοτικών σχολείων και να πετιούνται μετά τις 4 το απόγευμα, σε τάξεις που προορίζονται μόνο γι’ αυτά ή ακόμα και μέσα στους καταυλισμούς, με δασκάλους συμβασιούχους και επισφαλείς, που θα προσλαμβάνονται μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων και Μ.Κ.Ο.; Έχουμε συνείδηση ποιος είναι ο ταξικός εχθρός και ποιος μπορεί να γίνει σύντροφος στον αγώνα για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Με τους μετανάστες είμαστε μαζί σ’ αυτόν τον αγώνα. Θα αγωνιστούμε μαζί και για πλήρη πρόσβαση όλων των παιδιών στα δημόσια σχολεία, μαζί με όλα τα παιδιά, με μόνιμους δασκάλους και όση βοήθεια χρειαστεί για την εκμάθηση της γλώσσας και την αντιμετώπιση των ιδιαίτερων αναγκών τους. Για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης όσο καιρό επιλέγουν ή είναι αναγκασμένοι να μείνουν εδώ.
Καταγγελία των απλήρωτων εργαζόμενων της εταιρίας Α. Γκουβίτσας-Β.Βούρδας στην Κηφισιά που αγωνίζονται για τα δεδουλευμένα τους και δηλώνουν πως δεν υποχωρούν αν δεν δικαιωθούν και δίνουν ραντεβού για την συνέχιση του αγώνα τους στην επιθεώρηση στις 8/2/, στις 12.00, στο τμήμα ΣΕΠΕ Ν. Ιωνίας. Ηράκλειου 269.Στην ανακοίνωση οι εργαζόμενοι αναφέρουν: Εμείς οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της DFM διεκδικούμε τα δεδουλευμένα της εργασίας μας, στο χριστουγεννιάτικο πάρκο του Φρόλι στο Άλσος Κηφισιάς, ιδιοκτησίας του Δήμου Κηφισιάς. Προσληφθήκαμε μετά από αγγελία της εταιρίας DFM με σκοπό να εργαστούμε εποχιακά στο θεματικό πάρκο για παιδιά, Φρόλι. Τα καθήκοντά μας κυμαίνονταν από δημιουργική απασχόληση παιδιών, μέχρι ταμεία και πωλήσεις. Τα ωράρια μας από 6 έως 12 ώρες κάθε μέρα, χωρίς ρεπό, αργίες και Κυριακές. Λες και δεν έφτανε ότι δουλεύαμε κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες (κρύο, βροχές, χιόνια), είχαμε να αντιμετωπίσουμε τις προσβλητικές συμπεριφορές και την έλλειψη οργάνωσης των αφεντικών, τις συνεχείς ανακατατάξεις στα πόστα και το άγχος να καλυφθούν οι ανάγκες από ελάχιστο προσωπικό. Την τελευταία εβδομάδα λειτουργίας του πάρκου και έπειτα από δικαστική διαμάχη, ήρθε κλιμάκιο που παρέλαβε τις εισπράξεις των ταμείων υπέρ ενός- από των πολλών- προμηθευτών που τους οφείλει η εταιρία. Οι υπεύθυνοι της εταιρίας πέρασαν από αυτόφωρο και τις επόμενες μέρες προσπάθησαν να μας κοροϊδέψουν. Ψεύτικες υποσχέσεις και εγγυήσεις, διαχωρισμός των εργαζομένων ανάλογα με τις συμβάσεις και τις βάρδιες, προβοκάτσια, αποποίηση ευθυνών, πρόταση για «εθελοντική» εργασία, χρησιμοποιήθηκαν από τα αφεντικά για να μας καθησυχάσουν και να συνεχίσουμε την εργασία μας κανονικά. Από τη μεριά μας ζητήσαμε και «εξασφαλίσαμε» γραπτές εγγυήσεις για την πληρωμή μας (γραμμάτιο) το οποίο θα υπέγραφε η εργοδοσία την επόμενη μέρα κάτι που δε συνέβη ποτέ. Τελευταία πράξη του δράματος, ήταν η καταγγελία της σύμβασης από τη μεριά τους(χωρίς να πληρωθούμε φυσικά), με τους μισούς συναδέλφους να δηλώνεται -αυθαίρετα- ότι παραιτήθηκαν. Εμείς οι 71 και πλέον απλήρωτοι εργαζόμενοι/ες έχουμε κάνει, σαν πρώτο βήμα, καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας και θα διεκδικήσουμε τα υπόλοιπα των δεδουλευμένων μας μέχρι τέλους. Η Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία εξασφαλίζει την προστασία των αφεντικών αλλά όχι των εργαζομένων. Συγκεκριμένα, ιδρύεται με μόλις 1€ και η ευθύνη των εταίρων περιορίζεται στο ποσό της εισφοράς τους στο κεφάλαιο και δεν επεκτείνεται στην ατομική τους περιουσία. Δηλαδή η ευθύνη της εταιρίας προς τους απλήρωτους εργαζομένους είναι μηδαμινή αφού περιορίζεται στην περιουσία της εταιρίας και το αρχικό κεφάλαιο. Ο δήμος Κηφισιάς- μέσω του Ν.Π.Δ.Δ. «Ανθοκομική έκθεση Κηφισιάς» εκμίσθωσε το άλσος, έναντι 15.000€. Επίσης οι εκδηλώσεις του πάρκου ήταν υπό την αιγίδα του δήμου και της ανθοκομικής. Η δημοτική αρχή έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο φιάσκο του Φρόλι, καθώς εμπιστεύτηκε την εκμίσθωση του άλσους χωρίς ουσιαστικές εγγυήσεις. Κάνεις δεν μερίμνησε για να ανιχνεύσει την οικονομική επάρκεια της εταιρίας, που είχε αναλάβει την μισθοδοσία μας. Οι εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα δεν μπορούν να βασίζονται στην απλήρωτη εργασία ούτε στο πνεύμα του «εθελοντισμού». Και επειδή οι υπαίτιοι έχουν και ονόματα: Α. Γκουβίτσας, Β. Βούρδας: αφεντικά. Δ. Χατζηγεωργίου, Μ. Χατζηγεωργίου, Φρόσω Καραλή: εμπνευστές και ανεπίσημα αφεντικά, Ελένη Κατσαούνη: λογίστρια και πολλοί παρατρεχάμενοι.
Με αφορμή τη φωτιά που ξέσπασε τα ξημερώματα στη βιομηχανία παραγωγής επαγγελματικών ψυγείων «Crystal ΑΕ» στη Νέα Σάντα Κιλκίς, οι εργαζόμενοι και το κλαδικό συνδικάτο μετάλλου, καταγγέλλουν την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Όπως καταγγέλλεται μάλιστα, το συμβάν αυτό προστίθεται σε πληθώρα σοβαρών εργατικών ατυχημάτων που έχουν συμβεί σε βιομηχανίες μετάλλου της ευρύτερης περιοχής (νεκρός εργάτης στην «DOPPLER”, στην εντατική εργάτης της «ELVIAL»).
Νέες κινητοποιήσεις την Πέμπτη 12 και το Σάββατο 14 Γενάρη πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι της επιχείρησης «Καρυπίδης» (πρώην «Αρβανιτίδης»), διεκδικώντας τα δεδουλευμένα αλλά και να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας τους. Συγκεκριμένα την Πέμπτη 12/1 οι εργαζόμενοι της επιχείρησης «Καρυπίδης» πραγματοποίησαν κινητοποίηση στα γραφεία του ΟΑΕΔ και το Σάββατο 14/1 συλλαλητήριο στο άγαλμα Βενιζέλου.
Αυτό που παράγει ο καπιταλισμός είναι ο θάνατος – Εργοδοτικά εγκλήματα από αρχές Σεπτέμβρη 2016 μέχρι τέλος Δεκέμβρη 2016.Με αυτόν τον τίτλο η εργατική συλλογικότητα Prolet Connect επιχειρεί να καταγράψει την δυστυχώς μακριά λίστα εργοδοτικών δολοφονιών. Δείτε το σχετικό δημοσίευμα ΕΔΩ.
Άθλιες συνθήκες εργασίας επικρατούν στα εργοστάσια ανακύκλωσης «ΣΑΛΛΗΣ» και «ECOTRANS» στη Σίνδο, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν εργαζόμενοι και συνδικάτα. Όπως καταγγέλλεται οι εργαζόμενοι καθημερινά δουλεύουν σε αντίξοες συνθήκες, καθώς δεν υπάρχει ούτε υποτυπώδης θέρμανση ακόμα και την εβδομάδα του χιόνια (σσ: την εβδομάδα που μας πέρασε). Υπήρξαν αντιδράσεις από τους ίδιους τους εργαζόμενους για το κρύο, οι οποίες όμως αντιμετωπίστηκαν από τους εργοδότες με αδιαφορία και ανεπαρκή μέτρα. Εκτός όμως από την έλλειψη θέρμανσης, καταγγέλλονται και οι άθλιες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας που επικρατούν στα δύο εργοστάσια.
Δημοσιοποιήθηκε από το site της ΕΣΕ-Αθήνας, ο Οικονομικός Απολογισμός για το 2016 του Ταμείου Αλληλοβοήθειας της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης (ΕΣΕ Αθήνας). Ο απολογισμός δημοσιοποιείται κάθε χρόνο, ώστε να υπάρχει πλήρης διαφάνεια προς τους συντρόφους που έδωσαν έστω και ένα σέντς. Το 2016 διατέθηκαν σε βοηθήματα αλληλεγγύης από το Ταμείο Αλληλοβοήθειας της ΕΣΕ Αθήνας 3.560,00 ευρώ. Και δύο λόγια για το ταμείο αλληλοβοήθειας της ΕΣΕ. Το ταμείο αλληλοβοήθειας της ΕΣΕ ενισχύεται σε συστηματική βάση με τις προσφορές των φίλων και των συναγωνιστών, με τα έσοδα από διάφορες εκδηλώσεις, με ένα μέρος από τη μηνιαία συνδρομή του κάθε μέλους της ΕΣΕ και με τα έσοδα από την έκδοση της ατζέντας των εργαζομένων. Από το ταμείο θα στηρίζονται αποκλειστικά φυσικά πρόσωπα, εργαζόμενοι δηλαδή που βρίσκονται σε ανάγκη λόγω απόλυσης, ανεργίας, ασθένειας, ατυχήματος ή άλλου κοινωνικού λόγου. Η ΕΣΕ προβαίνει σε κινήσεις οικονομικής στήριξης συναδέλφων μετά από συζήτηση και απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της ΕΣΕ Αθήνας, για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση που θα προτείνεται.
Σταματούν τις απλήρωτες εφημερίες οι γιατροί του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας και διακόπτουν την εθελούσια -όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν- συμμετοχή τους στην κάλυψη των ελλείψεων, που προκύπτουν στην καθημερινή και εφημεριακή λειτουργία των τμημάτων επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) του νοσοκομείου. Όπως αναφέρουν, δεν μπορούν να συνεχίσουν να υποστηρίζουν ένα σύστημα που είναι θνησιγενές και λειτουργεί σε βάρος των ιδίων αλλά και των ασθενών. Την ανακοίνωση αυτή έκαναν στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, αναφέροντας ότι εκπροσωπούν την απόφαση της γενικής συνέλευσης στην οποία συμμετείχε η πλειοψηφία των γιατρών του ιδρύματος.
Σε πανελλαδική στάση εργασίας στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) την Τετάρτη 18 Γενάρη προχωράνε οι εργαζόμενοι. Την ίδια ημέρα θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Εργασίας, ενώ αντιπροσωπεία τους θα μεταβεί στο υπουργείο Εσωτερικών. Στα αιτήματα των εργαζομένων στους ΟΤΑ περιλαμβάνονται η υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας για όλους τους εργαζόμενους είτε μόνιμους είτε εποχικούς, η καταβολή του εφάπαξ στους συνταξιούχους δημοτικούς υπαλλήλους, η λήψη προληπτικών μέτρων για την αποτροπή εργατικών ατυχημάτων και νομοθετική ρύθμιση για τη συνέχιση καταβολής δεδουλευμένων των συμβασιούχων που εμπίπτουν σε πρόσφατη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Σε αποχή από την δουλειά προχώρησαν την προηγούμενη εβδομάδα στον Δήμο Λάρισας, οι εργαζόμενοι στην αποκομιδή απορριμμάτων, λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών. Η αποχή αφορούσε όλους των εργαζομένους που δουλεύουν στην διαδικασία χειρωνακτικής ή μηχανικής αποκομιδής των απορριμμάτων.
Αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους, δηλώνουν οι εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο «Athens Ledra». Την Τετάρτη 25 Γενάρη θα προχωρήσουν σε συμβολικό αποκλεισμό της Συγγρού, στο ύψος του ξενοδοχείου. Οι εργαζόμενοι απαιτούν την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων τους, καθώς είναι απλήρωτοι για περισσότερους από δέκα μήνες.
Να μπει άμεσα τέλος στις καθυστερήσεις πληρωμών στην «Ίριδα» και να μονιμοποιηθούν όλοι οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, διεκδικούν, οι συνάδελφοι τους στην επιχείρηση και το κλαδικό συνδικάτο. Αξίζει να σημειωθεί πως η εργοδοσία της εταιρείας “Ίρις Εκτυπωτική” έχει καθυστερήσει τις πληρωμές εδώ και αρκετούς μήνες, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίζουν συνθήκες ανέχειας.
Σε στάση εργασίας προχώρησαν στις 13/1 οι εργαζόμενοι στη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Καλαμάτας (ΔΕΥΑΚ), συνεχίζοντας τις κινητοποιήσεις με αίτημα την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, αλλά και ενάντια στην εκχώρηση υπηρεσιών στους εργολάβους.
Τους 1.102.335 έφτασαν οι άνεργοι τον Οκτώβρη του 2016, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, με το ποσοστό της επίσης ανεργίας να διαμορφώνεται στο 23%, από 23,1% το Σεπτέμβρη του 2016 και 24,5% τον Οκτώβρη του 2015.Για τον ίδιο μήνα, το σύνολο των απασχολουμένων εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.688.381 άτομα και ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός σε 3.245.508 άτομα. Με κριτήριο το φύλο, το ποσοστό ανεργίας των γυναικών διαμορφώθηκε στο 27,7% και των αντρών στο 19,2%. Με κριτήριο την ηλικία, η ομάδα 15-24 ετών παρουσιάζει το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας (44,2%) και ακολουθεί η ομάδα 25-34 ετών (29,7%). Τέλος, με βάση τη γεωγραφική περιοχή, το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας εμφανίζεται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας (26,7%) και ακολουθούν Θεσσαλία – Στερεά Ελλάδα (24,6%) και Μακεδονία – Θράκη (24,1%).
Τέλος, αύξηση των “ελαστικών” μορφών εργασίας κατέγραψε για τον μήνα Δεκέμβριο, το συστημικό εργαλείο «Εργάνη». Σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη» το κύριο χαρακτηριστικό των νέων προσλήψεων μισθωτών και για τον Δεκέμβρη του 2016, ήταν η επέκταση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας με την σταθερή άνοδο της εκ περιτροπής εργασίας. Ειδικότερα: έξι στις 10 νέες συμβάσεις εργασίας ήταν συμβάσεις υποαπασχόλησης και κατά συνέπεια και μειωμένου εισοδήματος για τους μισθωτούς, επιβεβαιώνοντας ότι η γενική τάση συρρίκνωσης της πλήρους απασχόλησης κλιμακώνεται. Συγκεκριμένα το ποσοστό της ευελιξίας στις νέες συμβάσεις έφτασε το 58,15% και το 41,85% των συμβάσεων ήταν πλήρους απασχόλησης. Έτσι, σε σύνολο 155.136 νέων συμβάσεων οι 63. 755 (41,10%) ήταν μερικής απασχόλησης, 26.464 (17,05%) εκ περιτροπής και 64.917 (41,85%) ήταν πλήρους απασχόλησης. Αντίστοιχα υψηλά είναι τα ποσοστά της υποαπασχόλησης για όλο το έτος 2016.Συγκεκριμένα στο σύνολο των 2.141.974 προσλήψεων, οι 859.439 (40,11%) ήταν μερικής απασχόλησης, οι 313.570 (14,63%) εκ περιτροπής και 969.965 (45.26%) οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης.