Ο Νίκος Βερνίκος αποτελεί ομάδα υψηλού κινδύνου για τους εργαζόμενους. Συνάδελφοι κρατάτε αποστάσεις!

Γαλέρες Αναψυχής

 

Ο συνάδελφος Φ.Α. το καλοκαίρι που πέρασε, εργάστηκε στη θαλαμηγό «Σεράλια» του εφοπλιστή Νίκου Βερνίκου, ως ναυτοκαμαρώτος. Ο Ν. Βερνίκος αρνήθηκε να ναυτολογήσει τον συνάδελφο και τον πλήρωνε με εργόσημο, πράγμα που απαγορεύεται, αφού με εργόσημο αμείβονται οι οικιακοί βοηθοί, οι κηπουροί και άλλοι περιστασιακά εργαζόμενοι, όχι όμως οι ναυτικοί. Ως μοναδικό μέλος του πληρώματος, ο συνάδελφος ήταν υπεύθυνος για τα πάντα (αγκυροβολία, πρόσδεση σε λιμένες, εξωτερικό και εσωτερικό ευπρεπισμό του σκάφους, στρώσιμο κρεβατιών, πλύσιμο σκευών, εργασίες μηχανοστασίου κ.α.), γι’ αυτό και δούλευε μέχρι και 14 ώρες την ημέρα όταν το σκάφος ήταν σε ναύλο. Και αφού έβγαινε η δουλειά, ο Βερνίκος δεν είχε κανέναν λόγο να προσλάβει επιπλέον προσωπικό, παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες του συναδέλφου. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όταν ήρθε η ώρα της πληρωμής, ο Βερνίκος είχε την απαίτηση να αφήσει απλήρωτο τον συνάδελφο για τις υπερβάσεις του ωραρίου του (σε ημερήσια αλλά και εβδομαδιαία βάση).

 

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι ο Βερνίκος, αθετώντας τη συμφωνία, δεν κάλυψε ούτε καν τα έξοδα σίτισης του συναδέλφου, αναγκάζοντάς τον να πληρώνει από την τσέπη του το φαγητό του στα λιμάνια. Με άλλα λόγια, εξοντωτική ναυτική εργασία από το πρωί έως το βράδυ, διαρκής ετοιμότητα για λόγους ασφαλείας, απίκο όταν η οικογένεια ήθελε να κάνει το μπάνιο της και το βράδυ στο λιμάνι, από το μεροκάματο των 30 ευρώ, να δίνεις τα μισά για φαγητό! Αυτό είναι το όραμα του Βερνίκου για το μέλλον της εργασίας και την «ανάπτυξη».

 

Ο συνάδελφος άντεξε τελικά δυο μήνες και μετά παραιτήθηκε. Οι συνάδελφοι στον κλάδο καθώς και όσοι εργάζονται στον τουρισμό μπορούν να καταλάβουν ακριβώς για τι πράγμα μιλάμε, αφού οι περισσότεροι έχουν νιώσει τέτοιες συμπεριφορές στο πετσί τους.

 

Σε έναν κόσμο που οι εφοπλιστές ονειρεύονται εργαζόμενους που θα λένε κι ευχαριστώ για χαρτζιλίκι και ναυτικούς που θα τους ασφαλίζουν για οικιακούς βοηθούς. Που σαν σωστοί «πατριώτες», θέλουν ναυτικούς – ντόπιους και μη – που να δουλεύουν απλήρωτοι σε συνθήκες γαλέρας, εμείς θα βρισκόμαστε εκεί για να χαλάμε τα όνειρά τους.

 

Γνωρίζω τα δικαιώματα μου ως εργαζόμενος!

 

Οργανώνομαι ταξικά κόντρα στο τέρας του κεφαλαίου και της εκμετάλλευσης!

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΘΗΝΑΣ(ΕΣΕ)
ese-ath@espiv.net