Το Σάββατο 22/6/2019 πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση και πορεία σωματείων, εργατικών συλλογικοτήτων και συνελεύσεων γειτονιάς προς το υπουργείο δικαιοσύνης ενάντια στην ποινικοποίηση–εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων.

Καταγγείλαμε τις μεθοδεύσεις των μηχανισμών που επέβαλαν την καταδίκη της συναδέλφου Ανδριανής για συκοφαντική δυσφήμιση, τις δεκάδες αντεργατικές αποφάσεις που δικαιώνουν τα αφεντικά και αφορούν σε απολύσεις και βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, καθώς και τις διώξεις που υπάρχουν και στοχεύουν στην ποινικοποίηση–εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων.

Την κινητοποίηση οργάνωσαν τα σωματεία: ΣΕΦΚ, ΣΥΒΧΨΑ, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων–Ζεφυρίου–Φυλής, οι εργατικές συλλογικότητες: Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση, Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά–Ταχυδρόμηση, ΕΣΕ Αθήνας, και οι συνελεύσεις γειτονιάς: Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου, Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων.

Την κινητοποίηση στήριξαν με ψηφίσματα αλληλεγγύης, με κάλεσμα σε αυτή, τα σωματεία: Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, Α΄ ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας (Περιστερίου), Α΄ ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής (Θριάσιο, Μεγαρίδα, Ειδυλλία), Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, Ε΄ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής, Δ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, ΕΛΜΕ Φωκίδας, Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. «ο Αριστοτέλης», το σωματείο εργαζομένων στη ΝΟΚΙΑ, καθώς και η ΟΛΜΕ και το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια. Τέλος ψήφισμα αλληλεγγύης και καταγγελίας της στοχοποίησης και ποινικοποίησης των αγώνων των εργαζομένων εξέδωσε και η ΕΛΜΕ Πειραιά.

Η πορεία δεκάδων συναγωνιστριών και συναγωνιστών ξεκίνησε από την πλατεία Κανελλοπούλου στην Πανόρμου και κατέληξε μέσω της Μεσογείων στο υπουργείο δικαιοσύνης. Αν και υπήρχε προγραμματισμένη συνάντηση, όταν η πορεία έφτασε στον χώρο του υπουργείου, βρήκαμε μπροστά μας κλειστές μεταλλικές πόρτες και ειδικές κατασταλτικές δυνάμεις. Η κυβέρνηση του Σύριζα και ο υπουργός δικαιοσύνης με αυτήν τη στάση τους απέδειξαν ότι στηρίζουν στην πράξη τις αντεργατικές αποφάσεις που δικαιώνουν τα αφεντικά και στοχεύουν στην ποινικοποίηση–εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων.

Καλούμε σε νέα σύσκεψη την Τρίτη 2 του Ιούλη στις 8.00 μ.μ. στα γραφεία των σωματείων (Λόντου 6, Εξάρχεια) για να κάνουμε απολογισμό της δράσης και να συνδιαμορφώσουμε τη συνέχιση του αγώνα.

Επίσης, καλούμε τη Δευτέρα 24 του Ιούνη στις 9.00 π.μ. στην πρώην σχολή Ευελπίδων, στο Η΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, κτίριο προκάτ, αίθουσα 1 όπου εκδικάζεται η μήνυση του συναδέλφου Κλέαρχου Σμυρναίου κατά του εργοδότη του φροντιστηρίου «Πρίσμα» Βασιλείου Γκούμα, ο οποίος στη διαδικασία της εκδίκασης της αγωγής της συναδέλφου Ανδριανής, με την οποία η απολυμένη συνάδελφος διεκδικούσε να χαρακτηριστεί η σχέση εργασίας της επί 24 έτη ως αορίστου χρόνου και να επαναπροσληφθεί, διατύπωσε εγγράφως βαρύτατους προσβλητικούς και ψευδείς ισχυρισμούς εις βάρος του συναδέλφου, επιχειρώντας να… αποδομήσει την κατάθεσή του.

Νίκη στον αγώνα της απολυμένης συναδέλφου Ανδριανής.

Να σταματήσει κάθε δίωξη. Να επαναπροσληφθεί εδώ και τώρα!

Να μην περάσει η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία.

Ο αγώνας δεν καταστέλλεται, δεν αφομοιώνεται, συνεχίζεται…

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στην ποινικοποίηση-εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων

Η συνάδελφος Ανδριανή, μετά από 24 χρόνια συνεχούς εργασίας, σε καθεστώς αλλεπάλληλων συμβάσεων ορισμένου χρόνου, απολύθηκε από το φροντιστήριο «Πρίσμα», γιατί διεκδίκησε να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα 2
χρόνων. Η συνάδελφος κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης 24 χρόνια, διδάσκοντας πολιτική οικονομία.

Απολύθηκε γιατί διεκδίκησε στην Επιθεώρηση Εργασίας (1/4/2014) και επέβαλε να της καταβληθούν 5.700
ευρώ, δεδουλευμένα 2 χρόνων (με μηνιαίο μισθό 270 ευρώ καθαρά). Όπως δήλωσε ο ίδιος ο εργοδότης Β. Γκούμας
στην Επιθεώρηση Εργασίας, δεν αρκέστηκε να προσφύγει στην Επιθεώρηση, πήγε και στο σωματείο της, τον ΣΕΦΚ…

Την περίοδο εκείνη και ιδιαίτερα τον Σεπτέμβρη–Οκτώβρη του 2014 έγιναν συνεχείς κινητοποιήσεις έξω από το φροντιστήριο. Ο εργοδότης κάλεσε ισχυρό κατασταλτικό μηχανισμό κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, αλλά και απαίτησε με ασφαλιστικά μέτρα να απαγορευθούν οι συγκεντρώσεις του σωματείου σε ακτίνα 200 μέτρων. Απέτυχε να σταματήσει τον αγώνα. Η συνάδελφος όχι μόνο δεν τρομοκρατήθηκε αλλά διεκδίκησε την επαναπρόσληψή της μαζί με το σωματείο.

Δύο χρόνια αργότερα, με την 147/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών υποχρεώνεται ο εργοδότης να την επαναπροσλάβει με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, αφού αναγνωρίζει πως η συνάδελφος
κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες 24 χρόνια, αλλά και να καταβάλει στη συνάδελφο το ποσό των 2.977,44 ευρώ, το οποίο αφορά μισθούς υπερημερίας, καθώς και αποκατάσταση ηθικής βλάβης. Ο εργοδότης κάνει έφεση στην απόφαση.

Πέντε χρόνια αργότερα, στις 8/5/2019, μετά από μια καφκική δίκη, χωρίς μάρτυρες κατηγορίας, με την εισαγγελέα
να εισηγείται την αθώωση («δεν υπάρχει γεγονός, ποινικοποιείται μια αστική διεκδίκηση»), ο δικαστής Κύριλλος Σιάτρας καταδίκασε την απολυμένη από το 2014 συνάδελφό μας για συκοφαντική δυσφήμιση του εργοδότη της, καθώς
σύμφωνα με το κατηγορητήριο η συνάδελφος, αφού είχε ήδη απολυθεί (κατά τη δικαστική ιδιόλεκτο: «είχε αποχωρήσει») «διέδιδε στον χώρο του φροντιστηρίου Πρίσμα ότι η σύμβασή της δεν ήταν ορισμένου, αλλά αορίστου χρόνου», καθώς και ότι «η Επιθεώρηση Εργασίας έβγαλε απόφαση για να επιστρέψει στη δουλειά της». Με αυτόν τον τρόπο «έβλαψε την τιμή και την υπόληψη του εγκαλούντος, παρουσιάζοντάς τον ως αφερέγγυο και ασυνεπή επαγγελματία και εργοδότη στον κύκλο των φροντιστηρίων και των εργαζομένων σε αυτά».

Ο δικαστής καταδίκασε τη συνάδελφο σε 4 μήνες φυλάκισης, δίνοντας μόνος του ελαφρυντικό, αν και η ίδια δεν το είχε ζητήσει. Δύο μέρες μετά, στις 10/5/2019, η συνάδελφος θα δικαζόταν ξανά με την κατηγορία… ότι μαζί με το σωματείο της,
τον ΣΕΦΚ, το οποίο κατά τη δικαστική ιδιόλεκτο γίνεται: «πλήθος 30 περίπου άγνωστων συναυτουργών συγκεντρώθηκαν κάτωθι του επί της οδού Γ. Γενναδίου 5 φροντιστηρίου Πρίσμα και με τη χρήση τηλεβόα… επιχείρησαν να εξαναγκάσουν τον εργοδότη της να την επαναπροσλάβει, ενώ δεν ήταν υποχρεωμένος».

Με αυτόν τον τρόπο, χαρακτηρίζονται ως «κατ’ εξακολούθηση έγκλημα» οι κινητοποιήσεις ενάντια στις συνθήκες εργασίας των αλλεπάλληλων συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, ενάντια στην απόλυση της συναδέλφου, η οποία απολύθηκε γιατί διεκδίκησε δεδουλευμένα 2 χρόνων. Να, λοιπόν, πώς η ποινικοποίηση–εγκληματοποίηση των αγώνων τυποποιείται από τον ποινικό κατασταλτικό μηχανισμό.

Στις 10/5/2019 καλέστηκε από τον ΣΕΦΚ και πραγματοποιήθηκε μαζική συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια με πανό και συμμετοχή και αλληλέγγυων. Η εκδίκαση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τις 21/11/2019, αν και θα έπρεπε ήδη να έχει παραγραφεί από το 2016.

Υπενθυμίζουμε ότι η μήνυση σχετικά με την υπόθεση αυτή κατατέθηκε στις 29/9/2014 και ενώ η προανάκριση στο ΑΤ Εξαρχείων γίνεται τον Ιούνη του 2016, χωρίς να κληθεί η απολυμένη συνάδελφος, “ανασυγκροτείται” με εντολή εισαγγελέα η δικογραφία από τον αστυνομικό διευθυντή του ΑΤ Εξαρχείων, ο οποίος έχει καταθέσει 3,5 χρόνια πριν μαζί με άλλους 2 αστυνομικούς κατά την προανάκριση ότι: «οι συγκεντρωθέντες δεν προέβησαν σε έκτροπα (φθορές
στο φροντιστήριο), ούτε διασάλευσαν την τάξη και την κυκλοφορία, καθώς παρέμεναν επί του πεζοδρομίου περιοριζόμενοι μόνο στη διαμαρτυρία… δεν εμπόδιζαν την είσοδο και την έξοδο σε αυτό. Για το συμβάν ενημερώθηκε ο
εισαγγελέας, ο οποίος διέταξε να μην κινηθεί η αυτόφωρος διαδικασία σε βάρος των συγκεντρωθέντων, λαμβάνοντας υπόψη το Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του “συνέρχεσθαι” και το γεγονός ότι… επρόκειτο για ειρηνική
διαμαρτυρία».

Παρ’ όλα αυτά στις 26/10/2017 ο εισαγγελέας Πρωτοδικών ζητά περαιτέρω προκαταρτική εξέταση για να «προταθούν 2 μάρτυρες από τον εγκαλούντα [τον εργοδότη] και να ληφθούν εξηγήσεις εγκαλουμένης [από την απολυμένη
συνάδελφο] και να εξακριβωθούν πλήρη στοιχεία ταυτότητας, διαμονής και ΑΦΜ».

Τον Γενάρη του 2018 από το ΑΤ Εξαρχείων καλείται ο εργοδότης και ερωτάται από το όργανο της τάξης: «Γνωρίζεται [!] να προτείνετε μάρτυρες σχετικά με το περιστατικό το οποίο έλαβε χώρα την 29/9/2014;». Ο εργοδότης προτείνει ως μάρτυρα τη γραμματέα του φροντιστηρίου και μία μάνα, της οποίας η κόρη ήταν μαθήτρια το 2014. Και οι 2, στις 18 και 19/1/2018, δηλαδή 3,5 χρόνια μετά, θυμούνται και για πρώτη φορά καταθέτουν ότι έξω από το φροντιστήριο οι συγκεντρωμένοι «εμπόδιζαν την είσοδο, το μάθημα με τη φασαρία που προκαλούσαν, ενώ προσπάθησαν να εισέλθουν… εντός του φροντιστηρίου, περιμένοντας… να ανοίξει κάποιος την πόρτα». Η συνάδελφος όχι μόνο δεν κλήθηκε αλλά και δεν ενημερώθηκε ποτέ για τις μεθοδεύσεις αυτές.

Η καταδίκη της συναδέλφου έχει άμεση σχέση με την επικείμενη έκδοση της απόφασης του Εφετείου Αθηνών σχετικά με την έφεση του ιδιοκτήτη του φροντιστηρίου «Πρίσμα», Β. Γκούμα, με την οποία ζητά να ακυρωθεί η 147/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία υποχρεώνεται να επαναπροσλάβει τη συνάδελφο με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, αφού αναγνωρίζει πως κάλυπτε για 24 χρόνια πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης.

Πίσω από αυτήν την καταδίκη βρίσκονται τα αφεντικά. Είτε με εισαγγελικές παραγγελίες είτε με μηνύσεις είτε με ασφαλιστικά μέτρα και καταδικαστικές αποφάσεις απαιτούν, με αστυνομική εισαγγελική δικαστική βούλα, να θέσουν εκτός νόμου τον εργατικό αγώνα. Το αφεντικό πληρώνει και απολύει όποτε γουστάρει γιατί αλλιώς… υπάρχει και ο νόμος! Η καταδίκη αυτή αναδεικνύει τον εργασιακό μεσαίωνα των φροντιστηρίων: συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι/ες χωρίς δικαιώματα. Όταν η/ο εργαζόμενη/ος διεκδικεί, δεν… απολύεται, απλώς δεν…ανανεώνεται η σύμβασή της/ου…

Οι μεθοδεύσεις των μηχανισμών που επέβαλαν την καταδίκη της συναδέλφου για συκοφαντική δυσφήμιση, την καταδίκη των συναδέλφων που υπερασπίστηκαν την κυριακάτικη αργία στις 28/12/2014 στον κλάδο του βιβλίου συμμετέχοντας στην απεργιακή περιφρούρηση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, οι δεκάδες αντεργατικές αποφάσεις που δικαιώνουν τα αφεντικά και αφορούν σε απολύσεις και βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, καθώς και όλες οι διώξεις που υπάρχουν και στοχεύουν στην ποινικοποίηση–εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων δεν μπορούν να μείνουν χωρίς εργατική απάντηση.

Χρειάζεται να υπάρξει συλλογική μαζική εργατική κινητοποίηση, για να μην περάσει η εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία. Για να μην επικρατήσει η αντίληψη ότι με μια μήνυση ή πολύ περισσότερο με μια καταδίκη τα σωματεία αναστέλλουν τον εργατικό αγώνα και αποδέχονται ότι δεν μπορούν να αναμετρηθούν με τον κατασταλτικό μηχανισμό και τα αφεντικά… Από τις κινητοποιήσεις μας μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων, από τον ταξικό αγώνα εργαζομένων και ανέργων εξαρτάται αν θα υπάρξει ανάχωμα στις μεθοδεύσεις τους.
Να μην περάσει η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία.
Να σταματήσει κάθε δίωξη.
Ο αγώνας δεν καταστέλλεται, δεν αφομοιώνεται, συνεχίζεται…

Κινητοποίηση στο υπουργείο δικαιοσύνης Σάββατο 22 Ιούνη
Προσυγκέντρωση: πλατεία Κανελλοπούλου (σταθμός μετρό Πανόρμου) 11.00 π.μ.

ΣΕΦΚ (Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών)
ΣΥΒΧΨΑ (Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου–Χάρτου–Ψηφιακών Μέσων Αττικής)
ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων–Ζεφυρίου–Φυλής
Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση
ΑΠΕΤΤ (Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά Ταχυδρόμηση)
ΕΣΕ Αθήνας (Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας)
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων

Την Κυριακή 5 Μάη 2019,η κλαδική εμπορίου υπηρεσιών της ΕΣΕ-Αθήνας συμμετείχε στην απεργία στον κλάδο του βιβλίου και την απεργιακή περιφρούρηση στο public Κολωνακίου που πραγματοποίησε ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής.

Το πανό έγραφε:Αγώνας μέχρι την δικαίωση μέχρι η Κυριακή να ξαναγίνει αργία θα είναι απεργία-Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ενωση -Κλαδική Εμπορίου υπηρεσιών.